รู้ว่าเขา ลวงหลอก แกล้งบอกรัก
สุดจะหัก ห้ามจิต ผิดไฉน
ยากจักลืม เพราะปลื้มอยู่ เต็มหัวใจ
ทำอย่างไร ก็มิสร่าง แหละร้างรา
คงจะเป็น เวรกรรม เคยทำก่อ
หัวใจท้อ รันทด โอดโหยหา
ขอเพียงแค่ อยู่ข้างข้าง ไม่ห่างตา
แม้เธอฆ่า ห่ำหั่น มิหวั่นใจ
แม้รู้ว่า เป็นบันได ให้เธอก้าว
เจ็บปวดร้าว ทุกข์หนัก หากผลักไส
น้ำตาตก อกสั่น ทุกวันไป
คงจะไม่ มีหวัง สมดั่งปอง
Bookmarks