....อีกครั้งกับคำว่าห่างไกล...
ความห่วงใยที่ส่งให้ใด้รับบ้างหรือเปล่า
คำว่าคิดถึงคำซึ้งซึ้งที่บอกแม้แผ่วเบา
หวังว่าคงไม่ทำให้สองเรา
. . . . นั้นหวั่นจัย.........

.......ฉันอาจมีใครมากมายข้างกายนี้.......
แต่ทุกนาทีมีเพียงภาพเธอรู้ไหม
แม้บางครั้งก็รู้ว่าเธออาจมี ใคร ใคร
ทำให้หวั่นไหวจนปล่อยใจ
. . . . ลืมกัน......

...ก็เมื่อตัวฉันไม่อาจอยู่เคียงข้าง....
เธอจะมีใครบ้างก็. . . ช่างมัน
ขอเพียงเมื่อหลับเธอยังมีแค่ฉัน
และในความฝันมันยังมีเพียงเรื่อง
. . . . สองเรา
.:. ขอเพียงหลับยังมีฉัน .:.