เธอหลอกฉันให้ห่วงหา แล้วลาจาก หลอกแล้วพรากจากกัน ไม่หันหลัง
ทิ้งไว้แต่ความเคียดแค้น แสนชิงชัง เปรียบดุจดั่งอ้อยหวาน พาลจืดจาง
เคยคิดถึงบ้างไหม ใครห่วงหา ทุกเวลาเช้าค่ำ ย่ำรุ่งสาง
มีทุกข์โศรก ช่วยแก้ไขให้ทุกทาง มิเคยอ้างละลาบล้วง ทวงพระคุณ
อยากขอบอกสักนิด ว่าคิดถึง แม้นไม่ซึ้งอย่างคนใกล้ ใยสาบสูญ
ขอเพียงแค่คิดถึงบ้าง ยังเป็นบุญ อย่าทารุณโหดร้าย พี่ชายเทอญ.....
Bookmarks