ฉันรักเธอทำไมก็ไม่รู้
ไม่ควรคู่ยังเขลาเฝ้าแหนหวง
รู้ทั้งรู้จะขื่นขมคมคำลวง
เมื่อตกห้วงรักแล้วยากถอนใจ
ความรักคืออะไรไม่รู้หรอก
แต่ช้ำชอกเพราะรักจนทนไม่ไหว
เจ็บเพราะรักที่ว่านี้พิรี้พิไร
ควรหรือไม่ที่รักต่อก็ขอทน
ความรักสอนอะไรให้ได้คิด
พาดวงจิตให้รู้ซึ้งถึงสับสน
ทั้งหม่นหมองสุขเศร้าเคล้าปะปน
เกิดเป็นคนรักเพียงครั้งก็ยังดี
ฉันรักเธอรักเลยไม่เคยถอน
จะร้าวรอนหม่นหมองไม่ผ่องศรี
จะขอทนต่อไปไม่ราวี
หยุดแค่นี้มองเธอไม่เพ้อครอง :)
รักยังไงมันก็คือรัก ฉันเองรู้จักคำนี้ ในวันที่มันสายเกินไป ยิ่งหนีหัวใจตัวเองแค่ไหน
ยิ่งเราห่างกันซักเท่าไร ได้ยินเสียวหัวใจ ยิ่งย้ำว่ายังรักเธอ
คือรักจิงๆด้วยย
รักแล้วรักเลยเสียด้วยสิคะ อิอิ ว่ามั้ยคุณเจซ่า
ง่าส์ พิมพ์ผิดกลายเป้นเสียวซะงั้น
- -" เอาแล้ว ลามกขึ้นมาทันใด เสียงเป็นเสียว
อิอิ จริงด้วยค่ะ
เสียเลยค่ะ ไม่ใช่เสียวเลย อิอิ
ขอโทษค่ะ
เข้าไปแก้ข้อมูลตัวเองก็ได้น่ะครับ..แต่ช่างเถอะเป็นอันว่าผมเข้าใจ...อิอิๆๆกระทู้ต้นฉบับโดยคุณ JaYZa™
:welcome3"...ศรีเมืองใหม่แดนธรรมประเสริฐ ถิ่นกำเนิดหลวงปู่มั่น ลือลั่นสวรรค์ภูหล่น ยลสวยหินผานางคอย ลอยล่องแก่งจุการ งามตระหง่านเสาธงวงกลมใหญ่...">>>>> www.muangmai.ob.tc
อิอิ อ้ายบ่าวเซียงกะดายเนาะ อิอิ
เฮ้อ ถ้าผู้ลังคน เค้ามาอ่านเจอ ต้องลากไปโยงกับชีวิตของตัวเองแหงๆ
ล้มแล้วฟื้นยืนสู้ชูช่อใหม่ เพราะต้นยังสดใสผลิใบเขียว
ลุกขึ้นต้านลมฝนต้นเป็นเกลียว รากยึดเหนี่ยวซับซ้อนกับพื้นดิน
ผู่ได๋ล่ะคะพี่แมกซ์
เหวอ สายฟ้ามาแอบอ่าน ไปแล้วมันสิเข้าชีวิตสายฟ้า5555+ แล่นบักอย่างหันเลย
กฎการส่งข้อความ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks