คิดฮอดหลายๆ
...ฉันกับความรัก...
คนขี้โอ่โง่เง่าเขาไม่รัก
ยามประจักษ์รักพ่ายอายหนักหนา
แม้แอบตู่เท่าไรไม่ได้มา
มิอาจคว้าหัวใจ.....เจ็บไม่เบา
เป็นคนดื้อถือดีอยากมีรัก
ริหาญหักอยากครองใจของเขา
คนเขามั่นฝันใฝ่ไม่ใช่เรา
ยังรบเร้าตั้งหน้าฝ่าทางตัน
คนเพ้อเจ้อละเมอหาคำว่ารัก
อาการหนักยามไปไม่ถึงฝัน
แม้นเจ็บปวดตรมตรอมพร้อมฝ่าฟัน
ถึงโศกศัลย์ไม่สิ้นจินตนาการ
ต้องหมองหม่นคนบ้าเที่ยวหารัก
ศรพิษปักมีน้ำตาน่าสงสาร
ร้องฟูมฟายเพราะช้ำเขารำคาญ
เจ็บดวงมานยังทุรังรักต่อไป
คนไม่โตโม้เก่งหลงเพลงรัก
ล้มเสียหลักขมขื่นฝืนบอกไหว
รักเขาแล้วแม้นอดสูสู้เถิดใจ
รักเขาให้ถึงที่สุดอย่าหยุดเลย
++++++++++ สายฟ้ามาแปลก +++++++ ยืมจักคราวเด้อเข้ากับชีวิตหลาย
อ้างข้อความนี้
กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ ใบไม้สีชมพู
Bookmarks