"ใจประสงค์สร้างกลางดงกะหว่าถ่ง ใจขี้คร้านกลางบ้านกะหว่าดง"
สอย สอย ไก่แม่ฟักนั่งอักลี้งู คนอีสานเฮาดู๋เฮ็ดนาเฮ็ดไฮ่ ทั้งเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่เลี้ยงไหมเลี้ยงม้อน พ่องผู้ไปลงต้อนใส่เบ็ดใส่ขอ เศรษฐกิจแบบเพียงพอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ไผมาเห็นเพิ่นหล่ะย้องว่าแต่อีสานดี จั่งว่าทิดคำศรีเลยขอสอยซะดอก ยายหนูซิงเลาบอกว่าให้ข้อยมาสอยยยยยยย
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
ไผ่ว่าเมืองอีสานแห้ง ให้เหลียวเิบิ่งเต็มตา ข้าวในนาเขียวขจีเิบิ่งเอ้าตี้อย่าฟ้าวเว้า
น้ำเ็ต็มท่า ปลาเต็มนา ข้าวเต็มเล้า อีสานเฮาบ่อึดยาก หลากหลาย มวลพืชผลไม้ หลายล้วนคึกอีหลี
พี่น้องเอย.....
สอย สอย ไถ่ได้ไถ่ดีนาฮั่น เฮ๊ดจังใดคือไถ่จนเปียก มื๋ดยืด หญ้าคากะมีหน่อยเดียว
ไถดีจังซี๊บ่มีไผ๋ นอกจากอ้ายโจ่โล่ บ้าดดิโถ้ เกินหน้าเกินตาอ้ายศรีแท้ ละเบิ่งแหน๋นั่งเฮ๊ดหน้าเตบเมบ
เป็นตาปวดถ่าย สิโตนเด้ สะโร่งโตนี้ ถอดซักจักเทือแหน๋อ้ายศรี เงี่ยวใส่ได่เกือบปี กลิ่นหืดแล่ว นิกะสร่อย
@ สอย สอย ตื่นแต่เช้านั่งเฝ่ากองไฟ หลูกหลานได๋บ่อมายามจักเทื่อ หรือเขานั้นเบื่อว่าแม่ใหญ่จ่มดู่ บ่ออีดูยามเถ่ายามแก่ จั่งแม่นโพดนอแม่ลูกหลานกะดาย เลี้ยงเขามาเกือบตายบุญคุณบ่อคึดฮอด จั่งแม่นห่าตำปอดลูกหลานกะดายยยยยยยยย ฮึ ...นี้บ่อแม่ยสอย ป้อยคนดอกเนาะยาย
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
อยากสอยแต่ไม่มีไม้สอย...นี่ก็สอย..
สอยๆ สอยฮอดอีแม่ผู้อยู่บ้าน ผู้บ่อค้านผู้ดู๋ผู้มั่น เลี้ยงอีฉันแต่น้อยจนใหญ่ ลูกกกฮอดลูกปายนับได้ 12 คน แตกจ้นๆยามเช้ายามแลง เลี้ยงมาใหญ่พอแฮงหละหนีเบิดซะสู บ่อต้องดูมายามผู้เฒ่า นั่งเค้าเม่าอยู่สองตายาย เป็นตะหน่ายคักซะลูกสมัยนี่ กลับบ้านแน่ตี้อีแม่คิดฮอด ได้แต่กอดไม้ด้ามฟอย คิดฮอดยามเด็กน้อยไผกอดไผอุ้ม ฉันหละกุ้มฉันหละกุ้มซุมลูกลืมแม่ หึ๋ย...นี่กะสอย
เสียดายความดีที่มีให้
เสียดายหัวใจและเวลา
เสียดายที่ที่โดนหลอกตลอดมา
เสียดายคุณค่าความจริงใจ
สอย สอย สอย สอยบ่ได้ กะขึ้นเอา นี่เกือบแหมนสอย
Bookmarks