เห็นซากอ้อย กับรอยร้าว ที่เขาทิ้ง
ใจแสนยิ่ง ห่วงหา สุดโศกศัลย์
รักจากไกล ไม่เหลือไว้ ให้จาบัลย์
ใจสุขสันต์ วันเก่ามี นี้มลาย
กับเยื่อใย ที่หยิบยื่น คืนตอบให้
ทั้งหัวใจ สุขสม ระทมหาย
หากว่ารัก จักไม่ต้อง หมองใจกาย
คงสุขคล้าย ดั่งโลกนี้ มีเพียงเรา
จึงวอนฟ้า โปรดเมตตา ให้มาเห็น
ความในใจ ไม่ซ่อนเร้น เช่นหลบหนี
รักที่ให้ มามอบไว้ ให้คนดี
ไม่ได้หมาย ให้รักนี้ มีกลับมา
++++++++++++++++
นั่งขายอ้อย เหงาหงอยไหม ใจอยากถาม
ขอมาตาม ซื้อซักนิด คิดเท่าไหร่
อยากจะเหมา เอาให้หมด งดขายใคร
เธอว่างัย ให้รีบตอบ มอบอ้อยมา
::) ::)
Bookmarks