>>
สักวา .. เอื้อนเอ่ยหัวใจนี้
ว่าทำไมต้องหนีต้องหลบหน้า
บอกหัวใจที่เจ็บร้าวให้ชินชา
เลิกทำตัวบ้าบอพอซะที
-+-+-
ไม่ไปหาไม่แสดงว่าคิดถึง
แม้ว่าในห้วงคำนึงฝันถึงเสมอ
ต้องคอยหลบหลีกหนีเวลาเจอ
ไม่รู้เธอจะสังเกตหรือป่าว ~ ฉันเปลี่ยนไป
-+-+-
ที่ต้องทำแบบนี้แสนจำทน
ทำเหมือนคนไม่รู้จักไม่ยิ้มให้
รู้หรือป่าวทรมานเจ็บแทบตาย
น้ำตาไหลร่ำไห้ทุกค่ำคืน
-+-+-
บางเวลาอาจเห็นว่าฉันยิ้ม
แต่หัวใจเหมือนหนามทิ่มแทงหลายแผล
ช้ำที่เธอเมินเฉยไม่เคยแคร์
ความรู้สึกผันแปรเหมือนหลอกลวง
-+-+-
สับสนระคนทุกข์ความรู้สึก
อยากรู้ความคิดนึกลึกซึ้งไหม
หรือที่ทำเพื่อให้ฉันสบายใจ
จะยังไงก็ได้ไม่รักจริง
-+-+-
ฉันให้เป็นอะไรก็ยอมเป็น
เหมือนแค่ทำให้เห็นเห็นไปแค่นั้น
ความห่วงใย ความคิดถึง ความผูกพัน
เป็นแค่เรื่องหลอกกันเท่านั้นเอง
-+-+-
อยากถามเธอจริงๆ เป็นอย่างไร
รำคาญมาก ? ลำบากใจหรือแค่สงสาร ?
ยังค้างคาเรื่องวันนี้และวันวาน
ให้เธอพูดบอกฉันมาตามตรง
-+-+-
Bookmarks