ถ้าตอบเธอที่ถามถึงความทุกข์
ใครจะปุกปลอบขัวญที่ปั่นป่วน
ถึงไม่รู้อะไรควรไม่ควร
ก็ไม่ด่วนตอบได้ตามใจจริง
ความผิดหวังสั่งว่าอย่าสร้างหวัง
ถ้าใจยังยอมแพ้แก่ใจหญิง
เบื่อจะบอกว่าเบื่อเพื่ออ้างอิง
จึงเชิดฉิ่งที้งทวนสงวนที
ความเห็นอกเห็นใจไม่เหมือนเก่า
เมื่อความเข้าใจกันนั้นเสื่อมศรี
จะตอบถามย้ำใจทำไม่มี
เป็นคนดีไม่ได้ก็ไม่เป็น
เราไม่ควรพบกันเลยวันนี้
พบเพื่อมีมารยาทเพียงผาดเห็น
ต่างทักทายธรรมดาอย่างชาเย็น
ไร้ประเด็นใดใดเหมือนไม่เคย
ยิ้มจากตาอย่าคิดว่าจิตเหมือน
ปากที่เอื้อนออกไปใช้ใจเผย
ความจริงใจจากสีหน้าย่าหมายเลย
แต่อกเอ๋ยไม่อาจแก้แพ้ลำนำ
ถึงเป็นแก้วนพเก้าก็เปล่าค่า
เมื่อเขาขาดปราถนาอารมณ์ร้ำ
เหลือแต่แก้วแววกลอนซ้อนน้ำคำ
จะห้ามใจให้จำที่ช้ำใจ
Bookmarks