ศาลาริมทาง
โดย.......หมาน้อย
หาก.............เหนื่อยนักกับหนทางไกล
ลอง.............ปล่อยวางหัวใจลงข้าง ๆ
ที่.................ตรงกลางศาลาริมข้างทาง
คอย.............ผู้คนที่อ้างว้างมาพักพิง
.............................ศาลาริมข้างทางวางตั้งประดับ
...................................คอยรับสายฝนและเปลวแดดที่แผดเผา
..........................................ให้ผู้คนที่พบพาน ใช้เป็นรมเงา
................................................ให้คลายเศร้ายิ้มเบิกบานสบายภายในใจ
มีเรื่องราว..................................มากมายที่ผ่านพบ
ทั้งประสบ..................................ความผูกพันนั้นมีให้
ทั้งร้าวราน..................................ปะปนผู้คนไกล
ทิ้งลงให้........................................ใจกลางศาลา...ริม.....
วันนี้ศาลาหลังเก่าดูเศร้าสร้อย
เริ่มผุกร่อนตามลอยกาลและสมัย
มิต้านฝนพร่ำแดดโปรยปราย..ใด..ใด
ร้างคนมาเยี่ยมกรายใจเหมือนดั่งเคย
ที่ฟากตรงกันข้ามมีเพื่อนใหม่
มีคนใจดีมาสร้างที่เพิ่งพัก
ให้ผู้คนอาศัย และพำนัก
ผู้คนล้วนรู้จัก..และขอพักพิง..กาย..
.................สุดท้ายศาลาน้อย ๆ ก็หายไป
......................คงเหลือเพียงซากความอาลัย..ที่ห่วงหา
............................ให้จารึกไว้ว่าเคยมีเจ้าตั้งอยู่...วันเวลา
...............................ได้เพียงแค่รับรู้แล้วลืมเลือน..ผู้มาเยือน
Bookmarks