มักกินของสูง อิอิ

...หมากลิ้นฟ้า...

หมากลิ้นไม้

ชื่อวิทยาศาสตร์ Oroxylum indicum Vent.
ชื่อพ้อง -
วงศ์ Bignoniaceae
ชื่ออื่นๆ เพกา (กลาง) ลิ้นฟ้า(อีสาน) มะลิดไม้(เหนือ)

ไม้ต้นสูงประมาณ ๕?๑๒ เมตร เปลือกลำต้นเรียบสีเทาแตกเป็นร่องตื้นๆ ใบเป็นใบประกอบแบบขนนกสามชั้น มีใบย่อย ๕ ใบ
รูปไข่ ปลายแหลม โคนใบสอบเข้าและเบี้ยว ขอบใบเรียบ ออกดอกตรงปลายยอด เป็นดอกช่อแบบช่อกระจะ (raceme) ก้านช่อดอกยาว
มีดอกย่อย ๒๐?๓๕ ดอก จะบานพร้อมกันคราวละ ๒-๓ ดอก กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นรูปทรงกระบอก ยาว ๓-๗ เซนติเมตร ปลายบนไม่แยกเป็นกลีบ
กลีบดอกค่อนข้างหนา สีเขียวมีแถบสีม่วงแดง ติดเป็นรูประฆัง ส่วนบนแยกออกเป็น ๕ กลีบย่น เกสรเพศผู้มี ๕ อันแยกกัน ติดอยู่บนท่อกลีบดอก
ขนาดสั้นยาวไม่เท่ากัน เกสรเพศเมียมีรังไข่ ๑ อัน มี ๒ ห้อง ( locule) มีอวุล (ovule) จำนวนมาก ผลเป็นฝักแบนยาวคล้ายดาบห้อยลง
เมล็ดจำนวนมาก สีเขียวบาง มีเยื่อสีขาวหุ้ม ระยะเวลาออกดอกเดือนมิถุนายน-ธันวาคม ชาวบ้านจะนำฝักมาขายในตลาดสด

พบบริเวณป่าเต็งรัง ป่าทุ่ง ป่าผสมผลัดใบ บริเวณ ไร่ สวน ตามบ้าน

ส่วนที่ใช้เป็นอาหาร ฝักอ่อนนำมาเผาไฟแล้วลอกออก เป็นผักจิ้มน้ำพริก ยอดอ่อนนำมาปิ้งไฟรับประทานกับซุบหน่อไม้
สรรพคุณทางสมุนไพร รากบำรุงธาตุไฟ แก้บิด ฝัก แก้ร้อนในกระหายน้ำ ช่วยเจริญอาหาร ระงับไอ เมล็ดเป็นยาระบาย