<IMG SRC=http://www.pantown.com/data/15244/board7/47-20060702152906.jpg>
สายลมโชยโบยโบกกิ่งโมกพริ้ว
หอมลอยลิ่วต้องนาสิกระริกหวาม
กายต้องลมกลิ่นต้องใจวาบไหวตาม
ลมแสนงามพัดความหวานผ่านหทัย
เฝ้าหมายตาครอบครองลมที่พรมพัด
ยิ่งดึกสงัดสะบั้นอกหวั่นไหว
ลมกระทบความรู้สึกลึกของใคร
จนฝันไว้จะคว้าลมมาชมเชย
คือสายลมงดงามนำความอุ่น
หลอกใจคุ้นเพื่อให้ยื้อหรือลมเอ๋ย
คงได้เพียงเสียงลมแล้งแห้งอย่างเคย
พัดผ่านเลยจากใครไปวันวัน
เธอนั้นเป็นเช่นลมพรมพัดผ่าน
หมุนตามกาลเวลาพาเหหัน
ฝากเลวดีมีไว้ให้แก่กัน
ความผูกพัน...ฝากไว้ ในใจตรม
หวังจะคว้ามาครองเหมือนของเล่น
สุดท้ายเป็นแค่ฝันอันขื่มขม
คือมายาว่าดีร้ายปองสายลม
หวานคารมพร่ำบอกหลอกทั้งเพ
สายลมผ่านไกลตาอาการหนัก
ฝากความรักแก่กันแล้วหันเห
มีคนพ้อรอลมหวนหายรวนเร
รอลมเทความอุ่นละมุนละไม
อ้างข้อความนี้
Bookmarks