มักเจ้าผู้เดียว

[โป้ยก่าย]

หล้าต่ายน้องเอ้ย................
นับว่าบุญของอ้าย...โป้ยก่ายได้มาเห็น...เป็นหรือตายสิขอฮักผู้เดียวกะคือเจ้า
ยามน้องไกลใจอ้ายเศร้า...บ่มีเบาความคิดฮอด...กอดแต่หมอนนอนฮักเพ้อ
ละเมอเว้าอยู่ผู้เตียว...คนผู้ดีของอ้ายเอ้ย...........................................



เพิ่นบ่แบนดอกหล้า ว่าแต่เฮาฮักกันอี่หลี อิอิ..........................................

[ศรีสะท้าน]

อะแฮ่มมม...
พอแต่กลายมาใกล้แม่นไผน้อเว้าอุ่มอิ่ม
ฟังเสียงหวานอ่อนนิ่มพิมพ์พ้องพากษ์เสียง
ศรีเลยเอียงหูเข้าจอบฟังเขาเว้าออดอ่อย
ฮ่วย ผู้เถ่ากับสาวส่ำน้อยออยเว้าต่อกัน ตั๊วนี้
ศรีต้องจำอดกลั้นสิขำขันย้านเขาด่า
ย้านเขาจากล่าวต้านว่าศรีสะท้านจอบฟัง อิ อิ อิ

ปล. อุ่มอิ่ม : พูดกะหนุงกระหนิงเบาๆ / จอบ : แอบ

[โป้ยก่าย]

ฮ้วย !! โอ้ยเนาะ หน่ายหมอนี่เด้ อิอิ...มาหาจอบกัน

ศรีเอ้ยศรีสท้าน...สหายเกลอฟังเฮาก่อน...เฮาสิพาออดอ้อน
คุยเล่นให่ม่วนใจ...คำบุฮานเพิ่นว่าไว้...จารย์สึกใหม่ได้เมียสาว
เป็นเรื่องราวในตำนาน...กล่าวขนานนิทานไว้...เอาคารมณ์ชมดอกไม้
มาลัยบานก้านกลีบ...เอาคำจาวาทเว้าแถลงข้อต่อผู้สาว
ใจเฮาปวดจ้าวจ้าว...คือเป็นบ่าววัยคนอง...เลยอยากรองเผยจา
ซื่นซมผู้สาวน้อย...จั่งได้มาเติมต้อย...ออยใจนางให้ฟังเบิ่ง
ฮ่ามันเป็นจั้งเว้า...เลยลองเล่นดอกหมู่เอ้ย...สั้นดอกหมอ.................

อย่าปากไปปากมาเด้อเฒ่า...คันโตอยากกินลาบงัว.......................

[หมูน้อย]

มักนางน้องกะบอกใบ้ พอให้ใจได้จดจ่อ
อยากตั้งต่อคือวาจา ให้ฟ้าวมาอย่าซ้าอีก..
พออยากหลีกหนีเว้น คือตะเวนตะวันรอน
ย่านหัวใจนางเผลออ่อน คึดออนซอนแต่คำอ้าย
อย่าฟ้าวหน่ายนวลนาถน้อง อยากเป็นทองบ้านมหา
ฟังกระทู้ฟ้าวแล้นมา.....โดน..คำว่า " มักเจ้าผู้เดียว" ซั่นแหล่ว...

.....ต่ายเจ้า....เปิ้นอ่านบ่ออกแปลบ่ได๋เลยเน๊อ
.....อยากจะลองเขียนต่อคำฮู้ต่ายเหมือนกัน
.....แต่ความสามารถบ่ฮื้อแต้ๆๆเลยเน้อเจ้าอิอิอิ....
.....ขอเป๋นคนอ่านฮื้อกำลังใจต่าย...สู้ๆๆเปิ้นเน๊อ

[ต่าย]

พี่โป้ย....มาแปลให้น้องเจนเพิ้นฟังเบิ่งดู้..คั่นอยากจีบผู้สาวเชียงใหม่กะดาย...::)
ท่านอาจารย์ศรี....เป็นหยังคือกล้าแซวศิษย์ตาดำๆ...สิเอาคืนเด้..อัน สองจอกนั่น...ว่าสิให้เป็นไห..คือสิเปลี่ยนใจดอกเด้อท่าน..

[โป้ยก่าย]

ว่าโอน้อสาวโรงงานทอกระสอบปุ๋ยเอ้ย......

หลงฮักนางมาโดนแล้ว...บ่มีแปวสิเปิดป่อง
ย่านหัวใจสี่ห้องนางน้องบ่เปล่าแปน...ในใจชายมาดแม้น...
หมายมอบแต่นานโดน...มีแต่วนเวียนหาอยากกล่าวจานำน้อง
อ้ายเป็นทองคำเก้...อุกหลายเด้บ่สมเพิ่น...เกินไกลกันคักแท้
ทองคำล้านค่าสูง...แต่กะยังหมายมุ่ง...แม่นมัวมืดเหมิดความหวัง
อย่าได้ซังโตซาย...ผู้ทุกข์จนคนแค้น...เด้อคำนางแพงค่าล้านเอ้ย...

[ต่าย]

เจนจ๋า....ต่ายจะแป๋ลหื้อฟังเน้อ...พี่โป้ยเปิ้นฝากบอกว่า.....
หลงฮักเจนมาเมินแล้ว..แต่กะกลั๋วหัวใจเจนเต็มตึงสี่ห้อง..
อ้ายเปิ้นลักแอบส่องผ่อ..ไข่อู้ไข่จ๋าโตยเจนมาเมินแล้ว..
แต่เปิ้นเปรียบเหมือนกับทองเก้เลยบ่กล้าจีบเจนตี้เหมือนดั่งทองแต้..
เปิ้นคับอกคับใจแต่กะยังหวังว่า..เจนคงบ่รังเกียจคนทุกข์คนยาก..เน้อน้องเน้อ....::)

หวานขนาดเน้อเจน....8)..ฝั้งใจอ่อนเตื้อเน้อ...อิอิ

[โป้ยก่าย]

ฟังเด้อหล้าฟังวาจาอ้ายโป้ยก่าย...ฮักน้องต่ายท่อฟ้าฝันเห็นหน้าแต่ผู้เดียว
อ้ายนี้มาเว้าเกี้ยวเทียวท่องถามหา...ปราถนานำฮอยฮ่วมเฮียงแต่เพียงน้อง
คนที่คองคอยถ้าวาสนาต้อยต่ำ...คิดแต่นำอยู่บ่แล้วแนวเฮาบ้านอยู่ห่างกัน
แต่บ่มีแนวกลั่นกันระหว่างทางใจ...แสนอาลัยหวลคิดค่ำคืนอ้ายฝันเพ้อ
ละเมอนำความเว้าบ่มีเบาแสนหนักหน่วง...ห่วงหานำแต่นาดน้องอวนอ้ายมาซ่างเป็น...นางเอ้ย

[ต่าย]

จะแม่นหน่าย..คนหลายใจเนาะ......
แต่กะมักฟังอยู่ดอกจ้าพี่โป้ย...แนวฟังแล้วกะม่วนใจตั้ว....

[โป้ยก่าย]

บ่หลายใจดอกหล้ามีใจเดียวฮักเดียว แต่เจ้านี้หละ