....วันหนึ่งของฤดูร้อน...น้องสาว เดินมาบอกว่า "เอื้อย ๆ หนูสิไปเฮียนมหาลัยต่อ อยุ่กรุงเทพเด้"

"ฮึ..อิหยังเกาะหล่า" ...เฮาฟ้าวไถ่ถามน้อง..(ย้านว่าแม่นตะของฟังผิด) น้องกะยังตอบคำตอบเดิม "หนูสิไปเฮียน กทม."

....เอาละหว๋า มานั่งคิดนอนคิด เฮ็ดจั่งได๋น้ออออ น้องสาวกะมีอยู่ผุเดียว ไปกรุงเทพคนเดียวมันสิคือบ้ออออ...

มื้อรุ่งขึ้น จั่งไปคุยนำพ่อกับแม่ แล้วกะบอก เพิ่นว่า "หนูตัดสินใจแล้ว หนูสิไปเฮียนเป็นหมู่น้อง "

ทั้งที่ตอนนั้นตะของ กะสมัครเฮียนอยู่อุบลไว้แล้ว....ได้ วุฒิ เคิ่งป.ตรี จากเทคโนดอกบัว ติดมือมา

กะมุ่งหน้า เข้ากรุงเทพ พร้อมเป๋าเป้ใบนึง..เอาน่า.. ไปตายเอาดาบหน้า...

.........มาฮอดม่องเฮียน โอ้โฮ้ พี่น้องแม้วววววววววว นี่ตี้ม่องเฮียนข้อย(อยู่ซอยลาดพร้าว 107สุดซอย)

ย่างเข้าไปสวัสดีอาจารย์ "หนูมาสมัครเฮียนค่ะ"

เพิ่นกะจัดแจงให้ซุอย่าง.. หาหอพัก ให้อยู่ (หน้ากังหันทะเลเผา ถ.สุขา 1)

บอกม่องซื้อเสื้อผ้า (ตะวันนา & มอลล์บางกะปิ & หน้าราม (อั่นหลังนี่ดั่นด้นไปเองพี่น้อง จากบ้านนา..เข้ากรุงเพื่อสร้างฝัน ) )

....เข้าหอพัก เมื้อแรก โอ้โห้ แม่เจ้า ได้อยู่ซั้นเทิ่งสุด ซั้น 12 อะป้าดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

นั่งคิดตั้งนาน คือมาซวยยยยยยยยยยยยยยยยยยแท้ (บาดได๋เขามีลิฟท์ให้ขึ้น::) )

ตอนนั้นกะยังทันฮู้เนาะว่าลิฟท์มันเป็นจั่งได๋. .. เข้าห้องแล้ว กะฟ้าวออกมาชมวิวกทม.สมกะได้อยู่ซั่น 12 ว่าสิงามปานได๋

สายตาดั้นแนมลงไปข้างล่าง โอ้ พระเจ้าจอร์ดดดดดดดดดดดดดด มีสระว่ายน้ำ
(อั่นสระว่ายน้ำบ่ท่อได๋ดอก แต่ ผุ๊บ่าวในสระ มันเตะตา คร๊า ::) )

จบเรื่องม่องเรียน ม่องอยู่ไปแล้วพี่น้อง ..

ยากนำของกินอีกทะนี่ จารย์ประจำหอเพิ่นเลยซี้บอก พุ้นนนไปขึ้น รถเมล์เขียว สาย 71พู้นไป๊

ไปฮอดตลาดบางกะปิ ฮอดหน้ารามพู้นละ เสียงจารย์เอิ้นบอก........ขาไปนั่งรถไปอย่างดี

...ขากลับ ย่างงงงงงงงง พี่น้อง ย่างย้อนหยังว่าตี้ ลืมค๊า ลืมสายรถที่ตะของนั่งมา(มาซังเจ้าของคั๊กแท้ จากบ้านนา..เข้ากรุงเพื่อสร้างฝัน )

ดีมีหมู่มานำ ผุนึง เลยได้ซวนกันหย่างงงง ตั้งแต่ตลาดบางกะปิ ฮอดหอ 2 โลกั่ว ๆ แม่น ฮอดห้องได้

หลับเป็นตาย จากบ้านนา..เข้ากรุงเพื่อสร้างฝัน ย้อนว่าเมื่อยหย่างหลาย......อันนี้ เป็นบางตอน ที่สาวบ้านนา แสดงความเปิ่น เมื่อมาอยู่กุงเตบ
.......................................
แค่นี้ก่อนจ้า แล้วสิกลับมาเล่าสูฟังใหม่ ..
......................................
จากสาวบ้านนาดั้นด้นมาเอาวิชาความรู้ เพื่อกลับไปอุ้มชูถิ่นฐานบ้านเกิด

[wma]up/file/00.wma[/wma]