หากทะเลเห่คลื่นเหมือนคืนก่อน
คนห่วงหาอาวรณ์ไม่ย้อนหวง
สุดฟากฟ้าทะเลฝังใจทั้งดวง
ลมมิต้องพัดล่วงไปห่วงใคร


มืดสุดฟ้าดาราเดือนเกลื่อนระยับ
นิ่งสดับคลื่นพลิกระริกไหว
รื่นอารมณ์ห่มรำเพยรำไร
อยากร้องไห้คนใจดำมิคำนึง


ความรู้สึกลึกกว่าราตรีสงัด
ยากเกินวัดใจหวังสักครั้งหนึ่ง
เคยอบอุ่นครุ่นนัยให้รำพึง
แต่มิถึงก้นบึ้งใจคนไกลเลย



ทะเลใจไร้คลื่น...ไยกลืนกล้ำ
เก็บรอยจำเจ็บทำไมไม่เอื้อนเอ่ย
อันใดหมองต้องชังทั้งปวงเคย
อย่านิ่งเฉยเลยสงัดมิจัดเจน


คลื่นทะเลเห่ไหวใครประหวัด
คืบคืนซัดสะบัดศอกระลอกเล่น
ยิ่งลมพลิกระริกคลื่นสะอื้นเอน
เสียดายเช่นคนเป็นอื่น...ไร้คลื่นลม


ฟ้ามืดมิดปิดประกายมิได้สนิท
คนยังมีชีวิตนิมิตบ่ม
ทอหวังทั้งสุดฟ้าน่านิยม
จะลมลมแล้งแล้งมีแรงใจ


อิอิ..กลอนเพราะดียืมเขามาจ้า
***ทะเลไร้คลื่น...คืนใดไร้ใคร***