หน้าที่ 3 จากทั้งหมด 3 หน้า หน้าแรกหน้าแรก 123
กำลังแสดงผล 21 ถึง 28 จากทั้งหมด 28

หัวข้อ: <<<เหงา....เรารออยู่>>>

  1. #21
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ บ่าววิทย์
    วันที่สมัคร
    Jun 2006
    กระทู้
    754
    เหน็บหนาวโอบอุ้มความเหงา
    ขุนเขาถูกปกป้องด้วยหมอกหนา
    คนต้องพึ่ง กาลเวลา
    จะเร็วช้าเหงา-หนาวต้องมี

    ขุนเขาอยู่ได้ด้วยความเหงา
    หมอกขาวเข้าคอยปลอบขวัญ
    ให้คลายเหงาตืนจากฝัน
    หยัดยืนประจันสู้ทนให้พ้นไป

    แต่คนเขลานอนกอดความเหงา
    เรื่องเก่า เก่า คอยหลอกฝัน
    ค่ำคืนตื่นเต้น เมื่อมองเห็นจันทร์
    ในวันที่ต้องปลอบเหงา ด้วยดาวเดือน
    [*] สื่อบันเทิงที่นำมาให้รับชม รับฟังเป็นเพียงตัวอย่างเท่านั้น หากท่านชื่นชอบ สื่อใด โปรดซื้อสินค้าลิขสิทธิ์
    [*] เกี่ยวกับลิขสิทธิ์
    [*] ทำเนียบกองทุนเว็บไซต์ บ้านมหา

  2. #22
    ดีเจ นักจัดรายการ สัญลักษณ์ของ หน้าเกาหลี
    วันที่สมัคร
    May 2007
    กระทู้
    142
    เหงาคือกันเด้อ แต่กะอดเอา ใหญ่แล้ว::);d

  3. #23
    นางสุพรรณิกา ทองมาก
    Guest
    …อนิจจา...ความรัก...ประจักษ์แจ้ง
    เหมือนดัง..แกล้งให้...ใจถวิลหา
    ดวงฤดี...ร้าวราน... ฤ โรยรา
    โหยและหา...ความรัก...ความเดียวดาย
    ...ในยามนี้...คนไกล...มาหนีหน้า
    เธอไม่มา...ให้เห็น...หมดความหมาย
    สุขและโศก...ซาบซึ้ง...อย่างเดียวดาย
    รักมลาย...คลายคลอน...ก่อนจากลา
    ...เธอบอกรัก...แต่ลวง...ให้ห่วงเล่น
    เธอไม่เห็น... คนคอย...ถวิลหา
    ต้องทุกข์โศก...ระทม...ตรมน้ำตา
    ให้เหว่หว้า...วิเวกหวัง... ลำพังกาย...

  4. #24
    นางสุพรรณิกา ทองมาก
    Guest
    ...ฝากข้อความ...ตามภาษา...อักษรศิลป์
    มาเยือนถิ่น...ที่ให้...ถวิลหา
    ความโหยแห้ง... ร่ำไห้... แสนโรยรา
    น้ำตานาง...พร่างพร่า...ร้าวฤดี…
    ...ความรักใย... มาแกล้ง...ให้หม่นหมอง
    สุดจะตรอม...สุดจะตรม...แล้วโฉมศรี
    คนอยู่ไกล...มาจาก...พรากฤดี
    สุดแล้วที่... เรียกหา... อ่อนล้าใจ...
    …เธอใจร้าย...ไม่ห่วง ..คนคอยหา
    ไม่เมตตา... ความรัก...จากไปไหน
    ให้ร้าวราน...หมองหม่น...ระทมใจ
    เธอรู้ไหม...ใครท้อ...ทรมาน...

  5. #25
    นางสุพรรณิกา ทองมาก
    Guest
    ...เอ่ยอำลา... มา ณ. ที่นี้
    ที่ที่ให้...ความสุข... ความสมหวัง
    แต่จำไกล...เพราะใจช้ำ...สุดระกำ
    ได้แต่ก้มหน้าร่ำ...ทุกข์ท้อ...ทรมาน...
    ...เพียงวาจา...เอ่ยรัก...ประจักษ์แจ้ง
    เป็นเพียงแกล้ง...ให้คิด...ถวิลหวาน
    คิดคะนึง...ทุกครา...ที่ร้าวราน
    ยามเธอหวาน..ให้รัก... ประจักษ์ใจ...
    ...ยามนี้เธอ...อยู่ไหน... ไม่อาจทราบ
    ยามเธอจาก...หนีหน้า...ไปอยู่ไหน
    ก็เพราะรัก...แสนรัก...จนหมดใจ
    อ้อหนอใจ...เจ้บช้ำ...ระกำทรวง...

  6. #26
    Oo กามเทพน้อย oO
    Guest

    บ้านมหาโพสต์

    >>

    ฉันเหงามากแค่ไหน

    เธอรู้หรือป่าว ..

    ฉันอ้างว้างเดียวดาย

    มากี่หน ..

    ปาดน้ำตาร้องไห้จนเกินทน

    หัวใจเจ็บช้ำ .. สับสน

    ดังฟ้าหม่นหมอกครึ้มไร้แสงดาว

    -+-+-+-

    .. * เดียวดาย * ..

  7. #27
    ต่อไปนี้ขอเธออย่าเหงาเศร้าใจ
    ขอเธอจงรู้ไว้ว่าเธอไม่ได้
    เดียวดายอย่างที่เห็น
    ยังมีฉันที่เป็นเพื่อนเธอทุกเช้าเย็น
    และฉันก็ยินดี เป็น เพื่อนเธอตลอดไป

    กามเทพน้อยน่ารักและสดไส
    ชื่อนี้ไครตั้งให้ดีนักหนา
    กามเทพน้อย อย่าเหงาเศร้าอุรา
    เพื่อนกามเทพหนา เต็มบ้านมหาเอย:)

  8. #28
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ หมูน้อย
    วันที่สมัคร
    Jul 2007
    ที่อยู่
    เหนือสุดในสยาม
    กระทู้
    1,977
    บล็อก
    17
    ความรู้สึกดี ๆ ทีมีให้เธอ
    ไม่ใช่เพียงพลั้งเผลอด้วยความเหงา
    แต่หล่อหลอมจากความฝันอันบางเบา
    กระซิบฝากสายลม หนาว หนาว ว่า รักเพื่อน มากมาย

    แด่สาวโรงงาน จ๊ะจ้า


    **********************

    ขอบคุณออมยิ่งนักมาทักสาวโรงงาน
    กลอนบทนี้มีคุณค่ามหาศาล
    ดุจน้ำทิพย์ชโลมใจให้เบิกบาน
    ไม่มีวันที่สาวโรงงานนั้นลืมเพื่อนออม

    หากสวรรค์บันดาลให้ตามใจคิด
    พรหมลิขิตบันดาลให้ได้พบเพื่อน
    ได้พูดคุยสื่อความหมายด้วยสายตา
    มอบศัทธาแห่งไมตรีมีให้กัน
    "รัก" และ "กำลังใจ" ฉันมีไว้เพื่อแบ่งปัน

หน้าที่ 3 จากทั้งหมด 3 หน้า หน้าแรกหน้าแรก 123

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •