..................
จะติดปีกผีเสื้อโบยบินไป
ไกลแสนไกลเพียงใดจะไปหา
ข้ามผ่านหุบเหว ทะเลน้ำตา
ไกลสุดขอบฟ้า ก็จะโบยบิน...
ฝ่าไปให้ถึงทางที่ใฝ่ฝัน
ผ่านคืนและวันแห่งความสูญสิ้น
เก็บกลืนน้ำตาที่เคยหลั่งริน
แม้ปีกแหว่งวิ่นก็จะบินไป
สู่ฝันอันอ่อนอุ่นหวาน
สู่บ้านแห่งทุ่งดอกไม้
สู่รักและความเข้าใจ
สู่วันวัยเก่า - เก่าที่ผ่านมา
จะติดปีกผีเสื้อโบยบินไป
ไกลแสนไกลเพียงใดจะไปหา
ข้ามผ่านคืนวัน - กาลเวลา
สู่ขอบฟ้าฝั่งฝันอันแสนไกล
..............
Bookmarks