:):)
น้ำค้างบนดอกหญ้า...เธอช่างน่าสงสารนัก
โดนแสงแดดยามสายเธอก็ระเหยแห้งหมด
ฉันขอเป็นใบไม้ใบหนึ่ง...ขอปกป้องเธอจากแสงแดด
แม้จะเป็นช่วงสั้นๆ ของการปกป้อง
แต่ถ้าทำเพื่อปกป้องคนที่เรารัก...ทุกอย่างที่ทำมีค่าเสมอ
:):)
:):)
น้ำค้างบนดอกหญ้า...เธอช่างน่าสงสารนัก
โดนแสงแดดยามสายเธอก็ระเหยแห้งหมด
ฉันขอเป็นใบไม้ใบหนึ่ง...ขอปกป้องเธอจากแสงแดด
แม้จะเป็นช่วงสั้นๆ ของการปกป้อง
แต่ถ้าทำเพื่อปกป้องคนที่เรารัก...ทุกอย่างที่ทำมีค่าเสมอ
:):)
แม้นดอกหญ้าหรือว่าเป็นเช่นดอกฟ้า
มองด้วยตาแล้วเล่าจะเห็นความสวย
เออะ ๆ ๆ ๆ โตหนังสือบาดข่อย ....มีแต่ "คำคม" หลาย บ่มีหม่องไปเอาโลด เออะ ๆ ๆ :g
ฉันเป็นเพียงดอกหญ้าค่าน้อยนิด
ไม่มีสิทธิ์เป็นดอกฟ้าค่าสูงส่ง
เป็นได้เพียงแค่กาในป่าดง
ไม่มีวันเทียบชั้นหงส์คงนิรันดร์
แต่ดอกหญ้าอย่างฉันนั้นรักจริง
ไม่เคยทิ้งรักใครให้ไหวหวาบ
เมื่อรักแล้วก็ห่วงใยทุกโมงยาม
และยังคงติดตามความรักเรา
ก็แค่ดอกหญ้าดอกหนึ่ง
ไร้ซึ่งกลิ่นสีชวนหอม
หมู่มวลภมรบินตอม
เด็ดดอมแล้วก็หมางเมิน
*-_-*-_-*-_-*-_-*
ดอกหญ้าน้อยค่ายิ่งนัก
ถูกหักเยี่ยมย่ำซ้ำหมอง
ฤาเปรียบเทียบให้ใครมอง
รักรองเมื่อดอกฟ้ามาเยือน
*(๏?ิ_?ิ๏)* เมื่อตะวันนิทรา ฟ้าจะรอพบจันทร์ ฉันจะฝันถึงเธอ *(๏?ิ_?ิ๏)*?W?lcom? T๐ Baanmaha.Com?
"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐
"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐
"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐
---------
แม้เป็นได้แค่ดอกหญ้า
จะรักษาความสดใสไม่ให้หาย
จะอยู่คู่กับฟ้าไปจนเฉาตาย
ให้สายลมพัดกลายไออุ่นดิน....
----------
"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐
"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐
"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"๐๐๐"-"
:heart: ไทอุบล คนเมืองนักปราชญ์:heart:
>>
แค่ดอกหญ้าไร้ค่าแค่ดอกหนึ่ง
เหมือนตัวฉันเป็นแค่คน ..
ไร้ซึ่งความหมาย
นอกสายตาเธอไม่เคยมาสนใจ
แอบร่ำไห้พร่ำเพ้ออยู่ทุกวัน
-+-+-+-
.. * ละเมอ ~ ฝัน * ..
๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_
๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐
๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐
ดั่งดอกหญ้า..ลู่ลมปลิวพริ้วสไว
กวัดแกว่งใบ..แกว่งดอกกลางลมหนาว
ในค่ำคืนมืดมิด.. ไร้ดวงดาว
น้ำตาริน..พร่างราว รดหัวใจ
๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐
๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐
๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_๐-๐_
:heart: ไทอุบล คนเมืองนักปราชญ์:heart:
เปรียบเธอดั่งเมฆสวยบนฟ้า
ฉันไร้ค่าแค่ดอกหญ้าที่เหี่ยวเฉา
แตกต่างกันผกผันทุกเรื่องราว
ฉันใจเศร้าเหงาละเมอเธอสุขใจ
มีบ้างไหมสิ่งใดที่เราเหมือน
ความเป็นเพื่อนลางเลือนแล้วใช่ไหม
ปล่อยให้ฉันนั้นเศร้าเหงาเดียวดาย
ชีวิตคล้ายคนสิ้นหวังนั่งคร่ำครวญ
แหงนมองฟ้าน้ำตาไหลล่วงริน
หยดลงดินให้ดอกหญ้าหายบกำสรวล
น้ำตาหยดลดดอกหญ้าครารัญจวน
คิดทบทวนในเรื่องราวที่ผ่านมา
อยากขอบคุณแทนเธอในวันนี้
เธอคนดีที่หนีไปไม่เห็นหน้า
เธอทำให้เสียใจเสียน้ำตา
เธอช่วยให้ดอกหญ้าได้เฉาตาย
"รัก" และ "กำลังใจ" ฉันมีไว้เพื่อแบ่งปัน
เปรียบเธอดั่งเมฆสวยบนฟ้า
ฉันไร้ค่าแค่ดอกหญ้าที่เหี่ยวเฉา
แตกต่างกันผกผันทุกเรื่องราว
ฉันใจเศร้าเหงาละเมอเธอสุขใจ
มีบ้างไหมสิ่งใดที่เราเหมือน
ความเป็นเพื่อนลางเลือนแล้วใช่ไหม
ปล่อยให้ฉันนั้นเศร้าเหงาเดียวดาย
ชีวิตคล้ายคนสิ้นหวังนั่งคร่ำครวญ
8)8)8)(t8)8)8)
Bookmarks