หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 11

หัวข้อ: อดีตรักหมาน้อย

  1. #1
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ แป้งป๋อง
    วันที่สมัคร
    Sep 2006
    กระทู้
    953

    อดีตรักหมาน้อย

    ย้อนอดีต

    ซัมเมอร์สุดท้ายของการเรียน กลับไปบ้านอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัว พ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกวัน
    หึหึ ชีวิต เพราะชีวิตคือชีวิต ตั้งแต่เกิดมาเคยเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันแค่ครั้งเดียวตอนเด็กๆ ยังไม่เข้าโรงเรียนเลย
    จำได้แต่ว่ารู้สึกกลัวมากๆ แม่ร้องไห้ เรากะน้องนั่งอยู่เฉยๆ ไม่รู้เรื่องไรเลย พ่อขับรถเร็วมากๆ เรากลัวมาก
    พ่อทำบุหรี่โดนแก้มน้องด้วย เราจำได้ แผลเป็นวงกลมแดงๆ น้องร้องไห้

    แล้วเราก็ต้องมาเจออีกครั้งเมื่อตอนโต ทะเลาะกันอย่างรุนแรงถึงขั้นจะเลิกกัน
    เราเสียใจ ปั่นจักรยานออกจากบ้าน น้ำหูน้ำตาไหล มองแทบไม่เห็นทาง
    ปั่นไปได้สักพักได้ยินเสียงหมาน้อยร้อง หันไปมอง มันวิ่งตามมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มันคงเหนื่อยวิ่งไม่ไหวก็เลยร้อง
    เราไล่ให้กลับบ้านก็ไม่ยอมกลับ ก็เลยอุ้มมันไปด้วย ปั่นไปเรื่อยออกทุ่งนา สักพักเริ่มเหนื่อย
    เหมือนมันหนักขึ้นเรื่อยๆ เลยปล่อยให้เดินไม่ยอมเดินอีก เลยให้มันยืนที่ตรงซ้อนท้ายข้างหลัง แรกๆก็เป็นไปได้ดี หล่นบ้างก็จับขึ้นใหม่

    แต่พอครั้งสุดท้าย ขามันติดอะ ตัวมันหล่นแต่ขาติด มันร้องใหญ่เลย มันคงเจ็บมาก
    เรารีบจอดรถจะช่วยมัน มันกัดเราด้วยมันคงตกใจกลัว เราไม่โกรธมันหรอกฮือๆๆ
    สรุปว่าเจ้าหมาน้อยขาหัก เราถูกกัด สงสารมันมากเลย เดินไม่ได้ ก็ต้องอุ้มมันจูงจักรยาน ถีบไม่ไหว
    นึกในใจ ตูกำลังทำไรอยู่เนี่ย มาลำบากตัวเองไม่พอ เดือดร้อนถึงหมาตัวน้อยๆ ไม่รู้เรื่องรู้ราว
    ไปถึงเถียงนาน้อยของเราเอง ก็ปูเสื่อนนอนใต้ร่มไม้ มีหมานอนข้างๆ เย็นๆ
    อารมณ์ดีขึ้นแล้วก็กลับ เอาหมาใส่ถังผูกติดท้ายรถ ฉลาดเหมือนกันนะเนี่ยเรา

    และแล้วพ่อกับแม่ก็เลิกกัน พ่อเก็บกระเป๋าไปเมืองกาญฯ อีกไม่กี่วันแม่ก็ไปทำงานที่กทม.
    หมาน้อยผู้น่าสงสาร ขามันก็หายแต่เดินไม่ค่อยตรง เราก็เปิดเทอม เก็บกระเป๋าเข้า กทม.

    พอเราเรียนจบเค้าก็คืนดีกันวันเรารับปริญญา

    กลับบ้านอีกรอบได้ลูกหมาตัวใหม่ ยายตั้งชื่อว่า หมี ตัวเมีย ดื้อมาก ชอบแทะรองเท้าด้วยต้องเก็บดีดี

    ไม่งั้นตื่นเช้ามาจะหาไม่เจอ แม่มันชื่อลูซี่ 5 5 หน้าตามันไม่เหมือนแม่เลยสักนิด

    น้องหมี มีพี่น้องด้วยกัน 5 ตัว ให้ญาติๆไป 3 ตัว คู่หูมันชื่อไอ้แก้ว เพิ่งป่วยตายไปก่อนเรากลับ 1 เดือน

    เรายังไม่ได้เห็นหน้ามันเลย ยายบอกว่า ตอนไอ้แก้วยังอยู่ นังหมีมันดื้อกว่านี้อีก วิ่งไล่กัดกันทั้งวัน ตอนนี้ไม่มีเพื่อนเล่นแล้ว

    คิดถึงไอ้นากเป็นพี่น้องกันกับลูซี่ มันโดนรถชนตาย พ่อพาไปนา มันกระโดดลงจากรถ เลยโดนรถชน ชนแล้วหนีด้วยอะ

    พ่อ........แต่ตอนนี้พ่อไม่อยู่แล้ว ง๊ากกกกกกกกก พ่อโดนรถชน คนใจร้าย คุณขับรถเหยียบคนคนหนึ่งจนตายแล้วหนีไป คุณจะมีความสุขในชีวิตไหม อยากจะรู้นักอดีตรักหมาน้อยอดีตรักหมาน้อย

  2. #2
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ นวรัตน์
    วันที่สมัคร
    Feb 2008
    กระทู้
    687

    ความเยือกเย็น

    น่าสงสารนะครับพอพ่อกับแม่กลับมาคืนดีกัน พ่อก็มาจากไปอีก

    ฝากบอกเจ้าหมีเอารองเท้ามาคืนหน่อยเด้อน้องแป้ง

  3. #3
    อรุณสวัสดิ์จ้า...น้องแป้งจ๋า

    กินข้าวหรือยังน้อ...พี่เด็กน้อยแวะมาอ่านเรื่องราวอดีตรักหมาน้อยจ้า...ตอนแรกก่อนเข้ามานึกว่ามักผุแมะ...อิอิอิ

    พอได้อ่านเป็นเรื่องที่เศร้าจังเลยจ้า...ทำให้นึกเรื่องราวของอีแม่กะอีพ่อ...สองตายายนี้ทะเลาะกันเป็นประจำ...วันใดไม่ได้ทะเลาะคือสิกินข้าบ่แซบ...แต่พ่อกะแม่เพิ่นกะบ่ได้ทิ้งกัน...เพราะว่าแม่พี่เด็กน้อยถือคติที่ว่า...ถ้าคนเฮาบ่มีวันตายจากกันแม่เพิ่นจักสิทิ้งอีพ่อว่าสั่นอีแม่แบบนั่น...อีแม่เป็นผุหญิงที่ลำบากที่สุดที่เคยเห็น...ใจดีที่สุดไม่ว่ากะใคร ๆ สิบอกว่าแม่ของเด็กน้อยเป็นคนดีศรีสังคม...5555


    ...สำหรับอีพ่อนั่นไม่เป็นโปรดของบางคน...เพราะขี่เหล้า...แต่อีพ่อเป็นคนดีของพี่เด็กน้อยเสมอ...เพราะอีพ่อคือคนที่ทำให้พี่เด็กน้อยเกิดมาและได้ดีจนทุกวันนี้กะเป็นเพราะพ่อขี้เหล้าคนละนะ...ถึงแม้ตอนเด็กสิโกรธพ่อมากเลยที่ทำร้ายจิตใจอีแม่ที่สุด...เรื่องพ่อแม่นี่ยาว...ว่างสิเว้าสู่ใหม่....วันนี้สิสายอีกแล่ว...(สายแล้วล่ะ)...55555

    ...เป็นเรื่องที่อ่านแล้วทั้งเศร้าทั้งขำจ้า...ชีวิตแบบนี้มีความสุขดีจ้า...ของพี่เด็กน้อยกะบ่ได้ต่างกันเลย...มันส์ดีจ้า...รสชาติของชีวิต...สู้สู้จ๊ะ...

  4. #4
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ แป้งป๋อง
    วันที่สมัคร
    Sep 2006
    กระทู้
    953
    แหมๆๆๆๆ มี 2 คนหลงประเด็นแล้วนะเนี่ย (เอ...หรือว่าคนเขียน เขียนบ่ได้เรื่องน้อนิ)ชื่อเรื่องอดีตรักหมาน้อย กลายเป็นเรื่องอิพ่อ อิแม่ซะอย่างนั้น

    ขอบคุณพี่เด็กน้อยและอ้ายจ่อยที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ :)

  5. #5
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ แป้งป๋อง
    วันที่สมัคร
    Sep 2006
    กระทู้
    953
    ผุได๋มาจอบ บ่เม้นท์ ขอให้เป็นหมัน ฮ่าๆๆๆ::)

  6. #6
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ มั่วหน่าฮ่าน
    วันที่สมัคร
    Jan 2007
    กระทู้
    1,781
    ฮ่วย...สิออกไปซือๆกะย่านเป็นหมันเน๊าะ..(โดนไฟต์บังคับ)
    นี่ๆ สาวแป้ง..เทื่อหลังเวลาพาหมาซ้อนท้ายบอกให้มันกอดแอวแน่นๆ เด้อ มันจังบ่ตก..
    ไม่เข้าถ้ำมอง เหตุไฉนจะได้มอง...http://img198.google.co.th/img198/6016/iinjiisjiisj.gif

  7. #7
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ แป้งป๋อง
    วันที่สมัคร
    Sep 2006
    กระทู้
    953
    ที่แท้กะย้านเป็นหมันน้อจ้า บ่ขู่ไว้กะสิบ่คอมเม้นท์ให้เนาะ หืยยยย;d

  8. #8
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ ไก่น้อย
    วันที่สมัคร
    Aug 2006
    ที่อยู่
    นครโคราช
    กระทู้
    4,928
    บล็อก
    8
    มาเป็นอีกนึงกำลังใจให้น้องแป้งเด้อหล่า ภายหน้าคือรอยยิ้มที่สดใส ซ่อนไว้ซึ่งความหม่นหมอง เนาะหล่า ...บทเรียนที่เฮาต้องเรียนรู้อีกหลาย เก็บเเนวดีๆ เอามาใช้กับชีวิตจริงของเฮาเด้อหล่า ...สุ้ๆจ้า เฮาคนอยู่กะต้องสู้ต่อไป พ่อเพิ่นเมิดทุกข์เเล้วจ้า ..
    กระเบื้องจะฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม เมฆจะหล่นฟ้าปลาจะกินดาว ลาวจะครองเมือง ::)

  9. #9
    ย่านเป็นหมั่นคอมเม้นท์...55555
    แวะมาให้กำลังใจน้องแป้งจ้า....
    สุขสันต์วันศุกร์จ้า...ยกมือขวาขึ้น
    แล่วกะกำ..ก่ำปั้น...แล่วกะพูดคำว่า...สู้สู้จ้า
    8):)

  10. #10
    Oo กามเทพน้อย oO
    Guest
    >>

    อิอิ .. กามเทพน้อยสิคอมเม้นท์ให้เด้อจ้า

    สงสารหมาน้อยหลายเด้อ

    กามเทพน้อยสิเป็นคนใจอ่อน

    นึกถึงภาพมันขาหักแล้วก้ออดเศร้าตามบ่ได้

    -+-+-+-

    .. * พี่แป้งสู้ๆ จ้า * ..

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •