))) เรื่องราวที่อยากให้อ่าน เส้นบางๆระหว่างรักไร้สติ กับรักที่มั่นคง (((

เพื่อน ๆ รู้จักหนังสือบางกอก ตามรูปด้านล่างมั้ย วันนี้ผมไป เจอหนังสือเล่มนี้
กล่องของความทรงจำ จึงเปิดออกมาอีกครั้ง ใครกันตอนหนอ ตอนผมเล็ก ๆ ที่ชอบอ่านหนังสือเล่มนี้ ผมยังจำได้ลาง ๆ ว่า ตอนเล็ก ๆ ถ้าผมร้องเพลงบัวน้อยคอยรัก
ผมจะได้ เงินมาห้าบาทเสมอ ๆ มันเป็นเงินไม่น้อยเลยนะครับ
ในสมัย พศ.๒๕๒๕ แล้วคนที่ให้เงินนี้ แก่ผม เป็น คนแถวบ้าน ผมเรียกแกว่า ลุงพล
ลุงพล จบช่างกลมาจากบางกอก ครับ มาทำงานที่หน่วยงานราชการแห่งนึง แถว ๆ บ้านที่
ครอบครัวผมเช่าอยู่ ผมร้องเพลงไป กวาดลานบ้านไป พร้อมกับวัยที่ เติบโตขึ้น และทราบมาภายหลังว่า ลุงพลคนนี้ ที่มาพร้อมเหล้า และมอร์เตอร์ไซด์เก่า ๆ ทุกเย็น
และหนังสือบางกอก และดาราภาพยนตร์ ๑ เล่ม ลุงพล คือ คนรักเก่า ของแม่ผมเอง
ญาติ ๆ ของผมก็ พูดถึงเสมอว่า ถ้าแม่ผม กลับมายอมอยู่กิน กับลุงพล ป่านนี้คงสบายไป แล้ว ผมสงสัยเหลือเกินว่า ทำไม พ่อผมไม่ดีตรงไหน ใครๆ ถึงพูดแบบนั้น
ยายผม คือ คำตอบทุกอย่างที่ผมมี ในคืนที่เงียบเหงา ผมเลยขอให้ยายเล่าให้ฟังว่า เรื่องราวมันเป็นยังไง ยายผมเล่าให้ฟังว่า แม่ผม ท่านสวย สวยขนาดที่ตอนสาว ๆ เป็น นางนพมาศ วันลอยกระทง หรือ นางงามวันสงกรานต์เชียงใหม่
ตอนที่เป็นสาวมีทั้ง หนุ่ม ๆ และแก่ ๆ มาวนเวียนขายขนมจีบให้หลายคน ถึงขนาด เจ้าของโรงสี ก็ยังมี แล้วก็รวมถึงลุงพล คนนี้ด้วย เรื่องราวมันก็ไม่ต่างจาก ชีวิต ชาวบ้านธรรมดาครับ ที่หนุ่ม ๆ สาว ๆ เกี้ยวกันไปมา แล้วพอถึงวัย อันสมควร ลุงพล จึงขอกลับบ้านไป บวช ตามประเพณี ของชายไทยแท้ ๆ ก็เป็นอันเป็นที่ ทราบกันดีของชาวบ้านละแวกนั้น นะครับ ว่า การบวชครั้งนี้ของลุงพล นี้คือการบวชก่อนเบียด
แต่หลังจาก ๑ พรรษาผ่านไป ลุงพล กลับมาเชียงใหม่ อีกครั้ง ก็มาพบ ว่า แม่ผมมีสามีแล้ว นั่นคือพ่อผม !!!
ส่วนตอนนั้น ท่านจะท้องผมแล้วหรือไม่นั้น ยายไม่ได้ บอกไว้ แล้วท่านก็ไม่อยู่ให้ผมถามแล้วด้วยแต่ที่ยาย บอกไว้คือ ชาวบ้านชาวช่องที่ อยู่ใกล้เคียง มีแต่ส่งแรงสนับสนุน คือ ดีแล้ว เลือกได้ ดีแล้วยาย ผมบอกว่า ลุงพล แทบเสียสติ กินเหล้า เป็นบ้า เป็นหลัง อยู่พักใหญ่ ไม่เป็นทำการทำงาน ส่วนแม่ผม เหรอครับ หลังจากที่คลอดผมมาไม่นาน ก็มี ผู้หญิงคนหนึ่ง มาจากบางกอก แล้วมาขอร้องว่าขอให้ หย่าขาดจาก พ่อผมเถอะ เห็นแก่ ลูกสาว สองคนของเค้าที่เกิดมาแล้ว เถอะแม่ผมลากพ่อผมไป หย่าในครั้งต่อมาที่เจอหน้ากันทันที!!!
แล้ว คำว่าผู้ชายกับแม่ของผม ก็เป็นเส้นขนานตั้งแต่นั้นมาผมมาทราบตอนโต แล้วเมื่อปีสองปีที่ผ่านมานี้เองว่า ลูกสาวของพ่อผมคนเล็กนั้น วัยห่างจากผม หกเดือน
นั่นทำให้ผม เจ็บปวดมากๆ เพราะ พ่อผม วิ่งรอก มีเมียทีละสองคน คนละจังหวัดครับ

ส่วนลุงพลเหรอ ครับ แกก็ยังตามไปช่วยเหลือ แม่ผม อยู่ไม่ขาด ครับ
ไม่ว่า แม่ผม จะทำอะไร แกก็ตามไป ช่วย ไม่ว่า จะเป็นเรื่องเงินทอง หรืออะไรก็ ที่เงินเดือน ข้าราชการ ซี๗ จะหาให้ได้ แก ก็หาให้ครับ ซึ่งแม่ผมก็รับความช่วยเหลือนั้นมาตลอดแต่ นี่ก็ป็นบทเรียน สอนผม ตั้งแต่เล็กไว้ สองอย่างคือ
๑.คนที่ไม่รัก ก็แค่ไม่รัก จะพยายามแค่ไหน ก็คือไม่รัก เหมือนที่ลุงพล พยายาม
๒.คนที่รู้ตัว ว่ามีคนมารัก แต่ เราไม่รัก ก็ปล่อยเค้าไปเสีย อย่าเอากรงเล็กๆ ที่เรียกว่าความหวัง มาขังกันเลย บาปกรรมครับ
แต่นี่มันคือ ชีวิตจริงครับ ไม่ใช่ละครที่ จบตอนแล้วก็เริ่มใหม่ เรื่องต่อไป
แม่ผม ก็ยังใช้ชีวิตของท่านไป แบบอิสระเสรี ของท่าน โดยที่เอาผมไป ฝากไว้ที่ยาย วานมือคนโน่นเลี้ยงที วานมือคนนี้เลี้ยงที เพื่อเสริมสร้าง
ความแข็งแกร่งให้แก่ผม ตั้งแต่เล็ก แล้วผมก็ได้ ใช้มันมาจนถึงทกวันนี้
ส่วน ลุงพล แก ก็ยัง ตามดูแลความรักของแกต่อไป แม้ว่าหลังๆ จะตามตัวแม่ผม ไม่เจอแล้ว แกก็ยังอาศัยในบ้านพักที่เดิม ห้องเดิมไม่เปลี่ยน
น้า ๆ ผม เล่าว่า ที่แกไม่เปลี่ยน เพราะ ว่าถ้าย้ายไป เวลาแม่ผมมีเรื่องเดือดร้อน มาหาจะได้เจอ และจะได้ ช่วยเหลือได้แม้ว่า ความช่วยเหลือนั้น จะโดนคนรักใหม่ ของแม่ใช้ให้ มาก็ตาม แต่ลุงพลแกก็เต็มใจช่วย คนที่แกรักหมดหัวใจ
เวลาผ่านไป จากวันเป็นเดือน จากเดือน เป็นปี เหตุการณ์ก็เป็นแบบนี้เรื่อยมา ผมก็ยังร้องเพลง ไปเรื่อยจนวัยผม อายที่จะร้องเพลง แลกเงิน ๕ บาทแล้ว และเริ่มติดเพื่อนที่โรงเรียน ลุงพล เลย เริ่มจางไป จากชีวิตผม แล้ววันนึง ที่ผมนั่งกินข้าวอยู่ที่บ้านหลังจากเลิกเรียน ก็มีชาวบ้านมาบอกว่า ลุงพล กินเหล้าเมา ที่ห้องพัก แล้วเดิน ออกมาข้างนอกระเบียง ตกบันได อาการสาหัสมาก มีคนมาเจอตอนเช้าพาไป โรงพยาบาล แล้วก็ช่วยไม่ทัน ลุงพล เสียชีวิตแล้ว ผมไม่ได้ไป กราบศพนะครับ แล้วก็ไม่ได้ ไปที่โรงพยาบาล ด้วย
เพราะ ญาติ ๆ ผม ไม่ให้ไป ครับ เหตุผลคือ ผมเป็นลูกของแม่ผม ที่ญาติ ๆ ลุงพล บอกว่า เป็นสาเหตุที่ทำให้ลุงพลเป็นแบบนี้...แล้วจากไป แบบไม่มีวันกลับครับ .....
ผมปิดสมองแล้วนั่งคิดย้อนอดีต แล้วคำว่า เส้นบาง ๆ ที่กั้น ระหว่างรักไร้สติ กับรักที่มั่นคง มันอยู่ที่ตรงไหนผมอยากให้ น้องๆที่เข้ามาอ่านแล้ว เก็บเรื่องราว ของชายคนหนึ่งที่ มีให้ต่อรักของเค้า ที่เค้าใช้เวลาทั้งชีวิต และแม้กระทั้งแลกชีวิตของเค้า เก็บเอากลับไปคิดให้มันไป ให้เป็นประโยชน์ นะครับ ว่า...
ใคร ๆ ก็มีรัก และรักใครก็ได้ แต่รักแล้ว ไม่เห็นปลายทางแห่งรัก ก็จงนั่งพักแล้วคิด ตรองดูอีกทีนะครับน้อง ๆ ทุกคน ว่าจะรักไปทำไม หรือ รักไปเพื่ออะไร

แม้จะยืนยันว่ารักนี้ฉันมั่นคง แต่ก็ขอให้จงมั่นคงอย่างมีสติพิจารณาไตร่ตรอง ว่าความรักที่มั่นคงจะมีค่าควรคู่รัก ก็ต่อเมื่อรักอย่างถูกที่ ถูกเวลา และถูกคน...