" มิอาจ..ห้ามใจ"

**บ่าวพรรณานิคม** · 03-04-2008, 11:13

เป็นความฝัน..อันมิอาจ..ปัดพ้นได้
คือห้ามใจ..มิให้รัก..หนักจริงหนอ
ทำอย่างไร..เพราะใจนั้น..มันชอบพอ
หากใครขอ..มิให้รัก..คงยากจะทำ
...........................................................................
มีใจให้..ใครคนนั้น..มันท่วมท้น
จนเอ่อล้น..พ้นออกใจ..ให้ถลำ
อยากจะบอก..เธอว่ารัก..ยากจะทำ
ต้องกลืนกล้ำ..ช้ำใน..ใจระทม
.............................................................................
เหตุเพราะเจ้า..มีเขาเป็น..เช่นเจ้าของ
เลยต้องนอง..น้ำตา..พาขื่นขม
แต่ด้วยรัก..มิอาจห้ามใจ..ให้ชื่นชม
ถึงหวานอม..ขมกลืน..ก็ฝืนทน
...............................................................................

**หมูน้อย** · 03-04-2008, 13:57

ความรักใคร่ความห่วงใยใครเคยมอบ
ใครโต้ตอบเป็นกลอนหวานผ่านไปหา
จำคำกลอนเคยอ้อนวอนเธอเรื่อยมา
อยากบอกว่ายังปรารถนาสื่อภาษาใจ

หากไม่ได้เคียงใกล้ขอได้แค่คิดถึง
ใครคนหนึ่งเคยบอกรักฝากใจไว้
เคยร้องของ้อดูใจใครหนอใคร
จนมิอาจห้ามใจให้คิดถึงกัน

ถึงวันนี้แม้จะมีแต่เรื่องราวเศร้า
ตั้งแต่เราได้พลัดพรากจากกันนั้น
ในใจฉันยังหมายหมั้นเฝ้ารอวัน
รอเธอนั้นหันมามองจ้องสบตา

อาจมิใช่คนในฝันที่เธออยากทัก
อาจมิใช่คนน่ารักที่เธอปรารถนา
อาจมิใช่คนในใจที่เคยสัญญา
อาจมิใช่คนมีค่าในสายตาเธอ

แค่เสนอบอกรักเธอเพราะใจรัก
แค่ทายทักดักรอเพราะหลงเพ้อ
แค่แอบมองใจเรียกร้องขอพบเจอ
แค่บอกเธอคิดถึงเธอ มิอาจ...ห้ามใจ

**ต่าย** · 09-04-2008, 00:00

เมื่อมิอาจ...ห้ามใจ....มิให้รัก
ลองเผยใจ....ให้ประจักษ์.....ดูสักหน
หากเธอพอ.....จะมีใจ.......ให้สักคน
จะยอมทน.......เผยใจ.......ให้สักครา

หากเธอมี......คนที่ใช่......ในใจแล้ว
คงไม่แคล้ว.....ต้องเก็บใจ.....ไม่อาจกล้า
รักต้องห้าม.....มิอาจเผยใจ....ให้ทรมา
อยากจะกล้า....แต่ไม่ชัวร์........กลัวเสียฟอร์ม

Oo กามเทพน้อย oO · 15-04-2008, 01:01

>>

มิอาจ .. ห้ามใจให้ลืมเธอ

ยังคงคิดถึงเสมอเธอคนนี้

ไม่น้อยลงกลับมากขึ้นกว่าที่มี

คิดถึงพร้อมน้ำตาที่ล้นปรี่เพราะช้ำใจ

-+-+-+-

**ต่าย** · 22-04-2008, 20:50

อดข้าว....ดอกนะเจ้า.....ชีวาวาย
แต่ไม่ตาย....เพราะอด........เสน่หา
เมื่อมิอาจ......หักห้ามใจ........ให้อ่อนล้า
ลิขิตฟ้า.......กำหนดไว้...........มิใช่เรา

ฤาจะเป็น........ดั่งบุพเพ....ให้พบเธอ
ให้เพียงเพ้อ.......ห้ามเผลอใจ.....ให้เธอเข้า
เพียงสบตา............ก็วาบไหว........หนอใจเรา
จะบอกกับใจ............ให้ใครกันเล่า.......ว่าเรา..แคร์

......................................................... มิอาจ

**โด้ไดอารี่** · 22-04-2008, 21:18

มิอาจหักห้ามใจไปกับรัก

มิอาจชักห่วงใยได้ออกหา

มิอาจพรากเทอร์ไปจากไกลลา

มิอาจฆ่าใจนางให้ห่างทรวง

ฉันอาจเป็นคนจนหัวใจ

ฉันอาจรู้สึกได้กับความหวง

ฉันอาจมิใช่คนที่เทอร์ควง

ฉันอาจหลงทวงรักจากเทอร์

**ต่าย** · 26-07-2008, 07:25

มิอาจรัก...คนไหน...ได้อีกแล้ว
ใจแน่แน่ว....ตราตรึง.....คนึงหา
ฤาจะเป็น......ทางชีวิต.....ลิขิตฟ้า
ให้พบพา........แล้วพลัดพราก....ยากได้ครอง

แสนสงสาร...ดวงใจ....ที่ใฝ่รัก
เมื่อประจักษ์....ว่าคนดี....มีเจ้าของ
ใยยังเพ้อ.......ยังเผลอใจ....ไปแอบมอง
ให้หม่นหมอง....เมื่อใจเรา...รักเขา..ข้างเดียว

**ลูกน้ำชี** · 12-09-2008, 00:21

มิอาจใฝ่....ให้ใจตรม....ระทมรัก
จึงห้ามหัก...ดวงใจ...ที่ใฝ่หา
ที่คิดถึง...แต่เธอ....เสมอมา
โอ้จันทรา...โปรดฟังข้า...ว่าความใน

เพราะเหตุที่...เธอนี้...มีคนจอง
มีเจ้าของ....คอยแลดู......อยู่ใกล้ๆ
ตัวเราจึง....ได้แต่หัก....ห้ามใจ
มิอาจไป....บอกว่ารัก....นักนะเธอฯ

**ต่าย** · 14-09-2008, 07:07

เมื่อมิอาจ...ห้ามใจ...มิให้เพ้อ
จะบอกเธอ...ว่าอย่างไร...หนอใจนี้
ขอเป็นคน.....ข้างๆใจ.......ได้ไหมคนดี
ตราบแต่นี้.......จนสิ้นใจ.......ไม่อาจลืมเธอ

อนิจจา....มารักคน....มีเจ้าของ
ได้แค่มอง...อยู่ไกลๆ....ใจมันเผลอ
ลิขิตฟ้า........ใยตอกย้ำ....จำเพียงเธอ
จะให้เพ้อ.......ไปถึงไหนหนอ....ช่างทรมา