โกหกตัวเองว่าไม่เหงา
แต่ทำไมปวดร้าวนักหนา
คิดว่าไม่มีใครในสายตา
แต่ทำไมแอบห่วงหาอาทรเธอ
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ว่าทำไมฉันจึงต้องเผลอ
ทั้งที่ย้ำว่าไม่ได้รักเธอ
แต่ก็แอบคิดถึงเสมอเมื่อห่างไกล
เพราะเป็นคนปากแข็ง
ไม่เคยแสดงความอ่อนไหว
กลัวเธอจะรู้ความจริงในใจ
แต่ไม่อาจซ่อนความห่วงใยในสายตา