-
ดูแลตรวจสอบเนื้อหา
ถ้วยกาแฟ
ที่มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง บรรดาศิษย์เก่าที่จบจากสถาบันนี้
แยกย้ายกันไปประกอบอาชีพมีชื่อเสียงในวงสังคมตามวงการต่างๆ มากมาย
มีทั้งที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี และที่กระท่อนกระแท่นยังดิ้นรนอยู่ใน
หน้าที่การงานก็เยอะ
เนื่องในวาระที่อาจารย์พ่อซึ่งเป็นที่เคารพของศิษย์เก่าทุกคนเกษียณอายุ
บรรดาศิษย์เก่าจึงถือเป็นโอกาสดีที่จะกลับไปเยี่ยมสถาบันเพื่อเลี้ยงสังสรรค์และรำลึกถึงอาจารย์พ่อ
หลังจากกินเลี้ยงกันมาได้พักใหญ่
วงสนทนาก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นการบ่นพร่ำเกี่ยวกับความเครียดในการทำงานและปัญหาชีวิตแต่ละคน
มีปัญหาแตกต่างกันออกไปมากบ้างน้อยบ้าง
อาจารย์พ่อฟังปัญหาของลูกศิษย์ทุกคนอย่างตั้งใจ รับฟังโดยไม่มีคำวิจารณ์หรือนำเสนอความเห็นของอาจารย์เลยแม้แต่น้อย
เมื่อฟังปัญหาของลูกศิษย์จบทุกคน
อาจารย์พ่อเสนอเลี้ยงกาแฟกลุ่มลูกศิษย์เก่า ท่านเดินเข้าไปในครัว
และออกมาพร้อมกับกาแฟเหยือกโตและถ้วยกาแฟ แบบต่างๆ บ้างเป็น
ถ้วยกระเบื้องบ้าง เป็นถ้วยพลาสติก และบ้างทำด้วยแก้ว มีถ้วยกาแฟหลายใบ
ที่เป็นแบบพื้นๆ ธรรมดา บางใบ สวยวิจิตรสูงค่า
อาจารย์ชงกาแฟใส่เหยือกมาให้แล้ว พวกเธอจัดการรินใส่แก้วดื่มกันเองนะ
บรรดาลูกศิษย์มองถ้วยกาแฟหลากหลายด้วยความสนใจ แล้วพากันเลือกถ้วยกาแฟ
พร้อมๆ กับรินกาแฟออกมาจากเหยือกใส่ถ้วยต่างกันออกไปเอาไว้ในมือ
เมื่อลูกศิษย์ทุกคนต่างมีถ้วยกาแฟในมือกันทุกคนแล้วอาจารย์พ่อกล่าวว่า
" ลองดูถ้วยกาแฟในมือของพวกเธอกับถ้วยกาแฟที่เหลืออยู่ในถาดซึ่งไม่มีคนเลือกสิ
สังเกตุกันรึเปล่า ... ถ้วยสวยๆ แพงๆ ถูกเลือกไปหมด เหลือไว้แต่ถ้วยแบบธรรมดาราคาถูก
เป็นเรื่องปกติ ... ที่พวกเรามักจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดโดยลืมคิดถึงความต้องการที่แท้จริงของเราและนี่คือที่มาของความเครียดและปัญหาทั้งหลายในชีวิต "
ความจริงวันนี้สิ่งที่พวกเราต้องการแท้จริง คือ กาแฟ ไม่ใช่ถ้วยกาแฟ
แต่จิตสำนึกกลับนำพาเราไปเลือกที่ถ้วย มิหนำซ้ำยังคอยชำเลืองมองถ้วยของคน
อื่นๆ อีกด้วย
หากชีวิต คือ กาแฟ หน้าที่การงานตำแหน่งต่างๆ ในสังคมก็คือ ถ้วยกาแฟ
มันเป็นเพียงเครื่องมืออุปกรณ์ช่วยหยิบจับหรือประคองชีวิตของเรา
มันไม่ได้ทำให้เนื้อหาจริงๆ ของชีวิตเปลี่ยนไป
บางครั้ง ... การมัวเพ่งที่ถ้วยใส่กาแฟมันก็จะทำให้เราลืมใส่ใจกับรสชาติของตัว
กาแฟ
ถ้ารู้จักชีวิตที่แท้จริง ... ของหรือตำแหน่งหน้าที่มันก็แค่ส่วนเคลือบ
ไม่ใช่เนื้อหาหรือแก่นแท้ที่สำคัญของชีวิต ...
ผู้รู้จักพอจะเป็นผู้มีความสบายใจ
ส่วนผู้ไม่รู้จักพอจะเป็นผู้เร้าร้อน
แสวงหาไม่หยุดยั้ง
" ความพอ " เป็นเรื่องของใจที่ไม่เกี่ยวข้องกับฐานะภายนอก ...
... ตำแหน่งหน้าที่ มันก็แค่ส่วนเคลือบ
ไม่ใช่เนื้อหาหรือแก่นแท้ที่สำคัญของชีวิต ...
หลวงปู่คำบ่อ ...
-
Membership renewed
ถือเป็นข้อคิดที่ดีมาก จงพอใจในสิ่งที่ตนมีเนาะ
Tags for this Thread
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks