>>
บางคนอาจดีใจกับวันหยุด
แต่ฉันสุดแสนเศร้าเดียวดายเหงา
ใจหวั่นไหวคิดถึงวันที่มีเรา
ไม่ใช่ใครเค้าคนนั้นคือ ฉันเอง
-+-+-
เดินอยู่บนถนนในค่ำคืน
เหมือนถูกกลืนด้วยผู้คนที่หลากหลาย
ความอ่อนล้าถาโถมเข้ามามากมาย
เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ น้ำตาริน
-+-+-
หาสาเหตุไม่เจอว่าทำไม
เพราะอะไรทำให้ฉันเป็นแบบนี้
น้ำอุ่นใสไหลไม่หยุดเลยคนดี
คิดวิธีแก้ไขไม่ได้เลย
-+-+-
สาเหตุมีความน้อยใจแอบแฝงอยู่
แต่ไม่รู้จะทำไงให้มันหาย
คิดว่าอยากหลับไปให้เหมือนตาย
ไม่ต้องตื่นจะได้ไม่เพ้อรำพัน
-+-+-
อยากหาที่ให้ใจได้พักพิง
ในอ้อมกอดแอบอิงไหล่พี่สาว
ใครบางคนที่ฉันคิดถึงทุกคราว
ไม่ได้เจอราวกับว่า .. ห่างไกลกัน
-+-+-
ในทุกครั้งที่ฉันมีน้ำตา
อยากให้เธอมาปลอบโยนข้างๆ ฉัน
รู้มั้ยว่า .. เป็นอย่างนี้ในทุกวัน
ที่ฉันนั้นไม่เข้มแข็งเลย ~ คนดี
-+-+-
แต่เธอคงไม่รู้เลยใช่ไหม
ว่ามีใครเว้าวอนเฝ้าเพรียกหา
ร้องไห้แล้วแอบไปหาเธอทุกครา
เดินเหม่อลอยเหว่ว้า .. ราวสายลม
-+-+-
ทำได้เพียงแค่เขียนกลอนจากหัวใจ
ว่ารู้สึกยังไงในตอนนี้
ความคิดถึงหลั่งไหลล้นใจที่มี
อยากกลับไปหาคนดีที่ห่างไกล
-+-+-+-
คนดีจ๋า .. คิดถึงมากๆ เลยนะ ~ อยากให้อยู่ด้วยจังในตอนนี้
.. * อ้อนวอน ~ * ..
Bookmarks