ได้ข้าวเที่ยงกับหยังกันแหน่น้อพี่น้องบ้านมหา มื่อนี่น้องเขมฯออกไปกินข้าวร้านไก่ย่างเขา
สวนกวางมาค่ะ เห็นคะเจ้าเอาน้ำเผิ่งมาขาย แนมเบิ่งกะฮู้แล้วค่ะว่าน้ำตาลต้ม แต่พ่อค้า
เพิ่นกะยืนยันว่าเป็นของแท้ ๆ อั่นเห็นฮังเผิ้งมิ้ม เพิ่นเอามาโชว์กะเก่า ๆ คือสิเก็บมาแต่เหิง
แล้วเบิ่งซง เห็นฮังเผิ่งมิ้ม กะคึดพ้อแต่น้ิองเขมฯเป็นเด็กน้อย(อีกแล้ว::)) พ่อใหญ่น้อง
เขมฯเพิ่นเป็นนายฮ้อย ซื้องัวมาไว้คอกหลาย ๆ ไว้ถ่าขายระหว่างที่ยังขายบ่ได้กะต้องเป็น
หน้าที่ลูกหลานต้องเลี้ยงงัวตั่วค่ะบาดนี่ ฮอดยามดำนาแล้วข้าวพวมสิเขียว เพิ่นกะแฮ่งซื้อ
ไว้คอกหลาย หม่องเลี้ยงงัวกะบ่ค่อยมี กะเลยต้องพากันเข้าดงหาเกี่ยวหญ้าตั่วค่ะ หญ้าใน
ดงกะมีแต่หญ้าต้นสูง ๆ คาย ๆ นั่นแหม๋ จั๊กซื่อว่าหญ้า่หยังดอกค่ะ อยู่นำไฮ่หมากแตงโม
ของคะเจ้านั่นค่ะ น้องเขมฯกะขี้คร้านเกี่ยวหญ้าที่สุดดดดด::)::) หาลายหลอยซั่นแหล่ว
บาดนี่ ไปหาฮังเผิ่งมิ้ม นำป่าหญ้านั่นล่ะค่ะ เผิ่งมิ้มสิโตน้อย ๆ เฮ็ดฮังนำต้นไม้น้อย ๆ ตอด
กะบ่เจ็บหลายพอทนอยู่ค่ะ ฮังสีขาวมีแม่เผิ่งอยู่บ่หลายดอกค่ะ ฮังใหญ่แหน่กะสิซ่ำจานนี่
ละค่ะ ฮังน้อยกะซ่ำฝ่ามือ หาง่ายค่ะนำไฮ่หมากโมมีหลาย น้องเขมฯกะมีปัญญาหากินแต่
เผิ้งมิ้มนั่นล่ะค่ะ เผิ้งหลวงบ่กล้าย่านหลาย ไปเกี่ยวหญ้านั่นบ่ได้กินแต่เผิ่งมิ้มเด๊ค่ะ หมาก
แข้งโขกะหลายคัก (บางท้องที่สิฮู้จักหมากแข้งโขบ่น้อ) เก็บมาได้เทื่อล่ะคุถังพุ่นค่ะ แนว
มันอึดมัีนอยากเน๊อะค่ะสมัยแต่กี้ หมากแข้งโขสุก กะเป็นผลไม้ที่สุดยอดแล้วค่ะ หมาก
ข้องแล่งแหน่ เก็บรวมกันมา อั่นยามไปเกี่ยวหญ้าน้องเขมฯบ่ได้ย่อนปานได๋ดอกค่ะ คาแต่
หลอย ลักนอนเว็นนำป่าหญ้ากะปานนั้น ไปเกี่ยวหญ้านำไฮ่หมากแตงโมคะเจ้ากะบ่กล้าลัก
หมากโมคะเจ้ากินดอกค่ะ ฉีดยาหลายคัก แค่ยืนอยู่กะวิงแล้วค่ะ อั่นเห็นเผิ่งมิ้มกะเลยคึด
พ้อเลยมาเว้าให้ฟังซั่นดอกค่ะ.........::)::)::)::)::)
Bookmarks