>>>...ข้างหลัง ข้างหน้า อนาคต...<<<

[เจ้าซายน้อย]

บ่รู้ว่าสิตั้งซื่อกระทู้ว่าอีหยังดี
เพราะว่าความเปลี่ยนแปลงมีตลอด
เอาเป็นว่า นอกจากซื่อข้างบนแล้ว
ซื่อนี่หน่าจะเหมาะคือกัน...
" มีชีวิตอยู่ในขณะปัจจุบัน "

เป็นความจริงที่ว่า
ความสงบสุขแห่งจิตใจของเฮา
สามารถวัดได้จากการที่เฮาสามารถ
ใซ้ซีวิตอยู่ในปัจจุบันได้มากน้อยแค่ได๋
บ่ว่าเมื่อวานนี่หรือว่าเมื่อปีที่แล้วเกิดอีหยังขึ้น
และบ่ว่ามื้ออื่น สิเกิดหรือบ่เกิดอีหยังขึ้น
ชีวิตของเฮากะมีเพียงขณะปัจจุบันท่อนั่น
...และมันสิเป็นจังซี่เสมอ

บ่ต้องสงสัยว่า
พวกเฮาหลายคนกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญ
ในศิลปะแห่งโรคประสาท
สาวใหญ่วิตกเรื่องน้ำหนักกระโดดทางด่วนดับ
พ่อพิการเครียดผูกคอดับหนีปัญหา
.... ฯลฯ

เนื่องจากใซ้เวลาหมดไปกับการวิตกกังวล
เกี่ยวกับหลายสิ่งหลายอย่างในเวลาเดียวกัน
เฮาปล่อยให้ปัญหาในอดีต
และความห่วงใยในอนาคต ครอบงำวินาทีปัจจุบันอย่างสิ้นเชิง
จนกลายเป็นความวิตกกังวล หัวเสีย เครียด และสิ้นหวัง

ขณะเดียวกัน
เฮายังเลื่อนโอกาสที่จะมีความสุขที่แท้จริงของเฮาออกไปเรื่อยๆ
ด้วยการจูงใจโตเองว่า สักมื้อหนึ่งเถ๊อะทุกอย่างสิดีกั่วนี่...
โซคบ่ดีที่ว่า
ความคิดทำนองนี้มันเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก
จนกระทั่งสักวันหนึ่งนั้น
มันบ่เคยเกิดขึ้นเลยในความเป็นจริง

(แฮ่ม...ขอเอาคำเท่ห์ๆ ของนักฮ้องโปรดมาแนเด้อ...)
เทื่อนึง จอห์น เลนนอนเคยเว่าว่า
" ซีวิต คือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอีหลี
ในขณะที่เฮากำลังยุ่งๆอยู่กับการวางแผนอื่นๆอยู่ "
ในขณะที่เฮากำลังยุ่งกับ
" การวางแผนอื่นๆอยู่ "
ลูกๆหลานๆเฮากำลังโตขึ้น
คนที่เฮาฮักกำลังย้ายไปอยู่หม่องอื่น...
(เดี๋ยวสิได้แลนนำรถหกล้อคือเรื่องแฟนฉันนั่นเด๊ะ)
หรือบ่กะกำลังสิตายจากไป
ร่างกายของเฮากะลังเหี่ยวแห้ง
และความฝันกะลังห่างไกลออกไปทุกที
โดยสรุปกะคือเฮากำลังสูญเสียทุกสิ่งที่สำคัญในชีวิตไป

คนจำนวนบ่หน่อยใซ้ชีวิตราวกับว่า
มันคือเสื้อผ้าที่ซื้อหามาเปลี่ยนได้ในวันหลัง
แต่แท้ที่จริงแล้ว
บ่มีไผสามารถรับประกันได้ว่า
เขาหรือเธอ จะยังคงมีซีวิตต่อไปมื้ออื่นหรือบ่...
เวลาขณะนี้ท่อนั้นเองที่เฮามีอยู่
และเป็นเวลาเดียวท่อนั่นที่เฮาควบคุมได้

เมื่อความสนใจของเฮาอยู่กับช่วงเวลาขณะนี้ท่อนั่น
เฮาได้ขับเอาความหวาดกลัวออกไปจากจิตใจ
ความหวาดกลัวคือ ความห่วงใยกับเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต
เช่น ย่านว่าเฮาสิบ่มีเงินพอใซ้ ลูกๆสิลำบาก
เฮากะลังเฒ่า และไกล้ตายและอีกหลายแนว

เพื่อต่อสู้กับความหวาดกลัว
วิธีที่ดีที่สุด
คือการเรียนรู้ที่จะนำความสนใจกลับไปสู่ปัจจุบัน
ดึงความสนใจมาไว้กับชีวิต
ณ หม่องนี่และเดี๋ยวนี่
แล้วเฮาสิพบว่า ความพยายามของเฮา
สิไห่ผลดีที่ยิ่งใหญ่...เกินความคาดหมาย

ด้วยความฮัก
เจ้าซายน้อย

[ติ๊กต็อค]

ด้วยความฮัก พะนะ เพี้ยนนนน :)

ขอบคุณ สำหรับข้อความดี เนาะเพี้ยน เนาะ :)

:g

[sompoi]

**มีชีวิตอยู่ในขณะปัจจุบัน "

เป็นความจริงที่ว่า
ความสงบสุขแห่งจิตใจของเฮา
สามารถวัดได้จากการที่เฮาสามารถ
ใซ้ซีวิตอยู่ในปัจจุบันได้มากน้อยแค่ได๋
บ่ว่าเมื่อวานนี่หรือว่าเมื่อปีที่แล้วเกิดอีหยังขึ้ น
และบ่ว่ามื้ออื่น สิเกิดหรือบ่เกิดอีหยังขึ้น
ชีวิตของเฮากะมีเพียงขณะปัจจุบันท่อนั่น
...และมันสิเป็นจังซี่เสมอ

:) ..ทำวันนี้ให้ดีที่สุด..

[ไม่สวยแต่เร้าใจ]

พยายามอยู่ พยายามบ่คิดหลายแต่บางเทือกะอดที่สิคิดบ่ได้ทั้งเรื่องในอดีต และอนาคต สิพยายามคิดถึงเฉพาะมื้อนี้เท่านั้น