" ลูกเอ๋ย...
ก่อนเราจะเที่ยวไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ได
เจ้าจะต้องมีทุนของตนเองลงทุนไปก่อน
เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอ
จึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย
มิฉะนั้น เจ้าจะเอาตัวไม่รอด
เพราะหนี้สินในบุญบารมีที่เที่ยวไปขอยืมมาจนล้นพ้นตัว
เมื่อทำบุญทำกุศลได้บารมีมา
ก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมด
ไม่มีอะไรเหลือติดตัว...
แล้วเจ้าจะมีอะไรเหลือไปภพหน้า
หมั่นสร้างบารมีไว้...แล้วฟ้าดินจะช่วยเจ้าเอง "
บุญเราไม่เคยสร้าง...ใครที่ไหนจะมาช่วยเจ้า
" จงจำไว้นะ...เมื่อยังไม่ถึงเวลา
เทพเจ้าองค์ไดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้
...ครั้นถึงเวลา...ทั่วฟ้าจบดิน
ก็ต้านเจ้าไม่อยู่...
จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน
เมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลย
จะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า "

นี่คือธรรมเทศนา ของเจ้าประคุณ
สมเด็จพระพุฒาจารย์(โต)พรหมรังษี
ที่ได้โปรดชี้ธรรมไว้ในนิมิต
หลังจากท่านล่วงลับไปแล้ว
เมื่อหนึ่งร้อยกว่าปี
อันเป็นปฐมเหตุที่ต้องสร้างความดี
อย่างไม่มีที่สิ้นสุด