กำลังแสดงผล 1 ถึง 3 จากทั้งหมด 3

หัวข้อ: ขอบใจ

  1. #1
    cholwit
    Guest

    ขอบใจ

    ผับหรูหรากลางกรุงสำหรับผู้มีอันจะกิน วันศุกร์สุดสัปดาห์ สองหนุ่มเข้าไปนั่งดื่มกินตั้งแต่หัวค่ำ พยายามเล่นหูเล่นตากับคนนู้นคนนี้ แต่ก็ยังไม่พบคนถูกใจสักที จนเมื่อประตูผับเปิดออกต้อนรับผู้มีอันจะกินอีกครั้ง เสียงจ้อกแจ้กเหมือนนกกระจอกแตกรังพลันเงียบลง นักร้องที่กำลังร้องจนหัวสั่นหัวคลอนถึงกับหยุดทำการแสดง เมื่อปรากฏสาวงามนางหนึ่งนวยนาดเข้ามา ดอแมน(คนเปิดประตู) ผูกเนคไทสีแดงเส้นเท่าฝ่ามือ ผายมือที่คิดว่าโก้ที่สุดพร้อมกับโค้งตามตูดหัวแทบโขกพื้น แต่ที่แปลกไปก็คือ หล่อนพาเพื่อนมาด้วย เพื่อนที่อยู่ในรถเข็น เพื่อนที่พิการ แขนขาขาดทั้งหมด และหล่อนคนนี้แหละที่ทำให้ทุกคนต้องตะลึงในความงาม บริการพาไปนั่งที่มุมเงียบ ๆ มุมหนึ่ง สองหนุ่มที่จับตาดูตั้งแต่แรกกล่าวให้กันว่า "โอ้มายก้อด...หล่อนช่างน่าสงสารเสียจริง ๆ " แล้วแผนการอันชั่วร้ายก็เกิดขึ้นเดี๋ยวนั้น สองหนุ่มเข้าไปตีสนิททันที และก็ได้รับการต้อนรับด้วยดี "ได้รับอุบัติเหตุน่ะค่ะ เพื่อนสนิทกันกลัวว่าจะเหงาน่ะค่ะ เลยพามาเปิดหูเปิดตาหน่อย" สังเกตุว่าขาด้วนเหนือหัวเข่าขึ้นมาสักคืบนึง ส่วนแขนนั้นด้วนประมาณข้อศอก และที่แปลกไปคือ ข้าง ๆ สาวที่พิการนั้นมีเหมือนกับไม้แขวนเสื้อขนาดใหญ่วางอยู่ ก็ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ ผ่านไปสักชั่วโมงก็สนิทสนมเหมือนรู้จักกันมาเป็นแรมปี เมื่อสองหนุ่มผลัดกันเอาอกเอาใจสาวด้วนอยู่ไม่ห่าง คอยป้อนกับแกล้ม คอยป้อนเบียร์ คอบเช็ดปากให้ เพราะหล่อนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ได้เวลาผับเลิกหนึ่งในสองหนุ่มรับอาสาพาสาวด้วนไปส่งบ้านและจินตนาการถึงความสนุกสนานรออยู่ข้างหน้า รถแล่นไปเรื่อย ๆ โดยมีสาวด้วนเป็นคนบอกทาง ถึงทางเปลี่ยวหล่อนบอกให้เขาหยุดรถพร้อมกับส่งไม้แขวนเสื้อขนาดใหญ่ให้พร้อมกับกล่าวว่า " คุณเอาฉันไปแขวนไว้ที่เสาไฟฟ้านั่นสิคะ..แล้วคุณจะทำอะไรฉันก็ได้" โดยไม่รีรอ ชายหนุ่มก็จัดการทำตามที่หล่อนขอร้องเพราะสงสารหล่อนจับใจ เสร็จสมอารมณ์หมาย โดยมีสาวด้วนเป็นผู้กำกับเกือบรุ่งสางพอดี จึงพาหล่อนกลับบ้าน โดยที่ไม้แขวนยังคาอยู่ ถึงบ้านหล่อน พบกับชายที่คิดว่าเป็นพ่อของหล่อน พร้อมคนขับรถกำลังเตรียมจะออกไปใหนสักแห่ง สาวด้วนกำลังสะลึมสะลือโงหัวขึ้นมาดูหน่อยนึง"พ่อฉันน่ะค่ะ" ฝ่ายชายหนุ่มรีบเข้าไปกราบขอโทษอย่างใหญ่ที่ได้ทำการอะไรที่ไม่บังควรไปและบอกว่าลูกสาวท่านอยู่ในรถผมครับ "เรอะ...ขอบใจเอ็งมากไอ้หนุ่ม เนี่ยว่ากำลังจะออกไปตามหามันอยู่พอดี วันไหนถ้ามันออกไปเที่ยวละก้อ เช้ามากูต้องขับรถหาดูเพราะคนอื่นทำอะไรเสร็จแล้วเขาก็จะปล่อยให้มันห้อยต่องแต่งอยู่ตามเสาไฟฟ้านั่นแหละ...พึ่งมีเอ็งเป็นคนแรกที่เอามันมาส่งถึงบ้าน...ขอบใจโว้ยไอ้หนุ่ม"

  2. #2
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ มั่วหน่าฮ่าน
    วันที่สมัคร
    Jan 2007
    กระทู้
    1,781
    ฮ่าๆๆๆ...โอ้ยยย เว้าบ่ออก..
    ไม่เข้าถ้ำมอง เหตุไฉนจะได้มอง...http://img198.google.co.th/img198/6016/iinjiisjiisj.gif

  3. #3
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ นิลมณีหยก
    วันที่สมัคร
    Aug 2007
    กระทู้
    496
    ฮ่าๆขำเนาะๆ เป็นตาหน่ายเสียรู้คนด้วน

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •