สมมุตินามตามชื่อ.....คือหมาน้อย
เคยเตี้ยมต้อยเดินตามยามเจ้านั้น
ซัดโซเซ....เป๋ถลาหน้าขมำ
ฉันยังจำ...ย้ำใจให้หวนคืน


รักหนอรักหักอก...เจ้านั้นว่า
เสียน้ำตาคราหม่นจนใจฝืน
รักสิ้นไร้ไม่มี...ที่จะยืน
ไฉนยื่น..เอ่ยพร่ำ จำนรรจา


ร้อยก็ขำ..โศกซึ้ง ดึงน้าวจิต
เศร้าเสี้ยวนิด ยิ้มได้ หมาน้อยจ๋า
แต่คนฟัง...รู้ไหมหลั่งน้ำตา
เวทนา...หมาน้อย...กลอยแก้วใจ

หมาน้อยหวัง หมาน้อยชัง หมาน้อยคิด
มิเบือนบิด เสแสร้ง แกล้งกลั่นให้
จริงหรือเปล่า...อยากถามเจ้า เหนืออื่นใด
ก่อนมีใคร...ใช่หมาน้อย...คอยหยอกเอิน