เรารักหนู เราทำเพื่อหนูนะ....


เข็มทิศชีวิต 14
ถึงเข็มทิศชีวิต

ขอลูกพี่สาวมาเลี้ยงเป็นลูก ลูกเริ่มโต ปู่ย่าเข้ามายุ่ง บังคับให้เรียนพิเศษ ดูเขาทุกข์ทรมานมาก สงสารลูก แต่ไม่แน่ใจว่า เราคิดถูกหรือเปล่าถ้าให้หยุดเรียนพิเศษ กลัวเขาจะสู้คนอื่นไม่ได้ เราอยู่ในสังคมแข่งขันใช่ไหม

..........................

สวัสดีค่ะ

ชายหญิงคู่หนึ่ง จูงเด็กเดินไปข้างหน้า ทะนุถนอมด้วยความรัก และปรารถนาดี เด็กน้อยสลัดมือ วิ่งหนีไปอีกทาง ชายหญิงคู่นั้นวิ่งตาม ตะโกนถามว่า หนูหนีเราทำไม เรารักหนู เราทำเพื่อหนู เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้หนูนะ

เด็กน้อยตะโกนตอบมาว่า “คุณตาบอด...ข้างหน้าเป็นเหว...คนที่เดินไปก่อน ก็ตกเหว ทำไมเรายังเดินตามเขาไป”

ถ้าระบบเศรษฐกิจของเรา ต้องการจะพัฒนาเลียนแบบประเทศตะวันตก ที่เราเห็นว่าแก่งแย่งชิงดี ทำลายสิ่งแวดล้อม ปัญหายาเสพติด อาชญากรรม หย่าร้าง บริโภคเพื่อเติมความสุข จนแทบจะทำลายโลกทั้งใบแล้ว ก็ยังหิวอยู่ เพราะรู้จักแต่พัฒนาเทคโนโลยีในการสร้างสิ่งต่างๆ มาตอบสนองความอยากที่ไม่มีที่สิ้นสุดของมนุษย์ โดยลืมพัฒนาความสามารถที่จะมีความสุขกับสิ่งที่มี เรายังจะเดินตามเขาอยู่อีกหรือ

ถ้าเรากินอาหารใช้ชีวิตแบบฝรั่ง แล้วเป็นโรคอ้วน โรคหัวใจ รับสารพิษจนเป็นมะเร็ง เราจะทำต่อไปไหม

ถ้าแมลงวันทุกตัว กินอุจจาระด้วยความเอร็ดอร่อย เราจะเชื่อว่าอุจจาระอร่อยหรือเปล่า
ถ้าคนหกพันล้านคนทั่วโลกคิดว่าเกิดมาแล้วต้องแข่งกันเรียน แข่งกันทำงาน กิน อยู่ สืบพันธุ์ วันหนึ่งไม่ได้แข่งกันแก่เหี่ยว เจ็บป่วย แต่ก็ต้องแก่ เหี่ยว เจ็บป่วย แล้วก็ตายจากโลกนี้ไป เราก็จะเชื่อว่าชีวิตมีแค่นี้หรือ

เวลาที่คุณเห็นแมวหางด้วน ชีวิตว่างเปล่า ไม่มีความสุข พยายามทำชีวิตตัวเองให้มีความหมายด้วยการกะเกณฑ์ชีวิตคนอื่น ให้เรียนวิชาที่หาเงินได้เยอะๆ ให้แต่งงาน ให้รีบมีลูก...บอกว่าหางด้วนดีนะ เพราะใครๆ ก็หางด้วนกันทั้งนั้น

คุณจะไม่หยุดถามตัวเอง หรือฉุกคิดเลยหรือว่า หางด้วนอาจจะดี แต่เราอยากหางด้วนหรือหางด้วนเป็นทางที่เราอยากเลือกหรือเปล่า

ถ้าคุณจับนก ปลา กระต่าย มาเข้าโรงเรียน ในโรงเรียนสอนวิชาปีนต้นไม้ ขุดดิน ถ้าปีนต้นไม้ ขุดดินไม่เก่ง แสดงว่า จะไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต เลิกเรียนต้องไปเรียนเพิ่ม คุณคิดว่า นก ปลา กระต่าย จะรู้สึกอย่างไร

เวลาที่คนคนหนึ่งรู้สึกไม่มั่นคงในตัวเอง ความสำคัญของเขาขึ้นอยู่กับการให้ค่าของคนอื่น เขาก็จะเลี้ยงลูก แฟน เพื่อน ลูกน้อง ให้ต้องพึ่งพา อยู่ไม่ได้ด้วยตัวเอง

พ่อแม่หลายคนบ่นว่า ตัวเองเหนื่อยที่ต้องรับผิดชอบชีวิตลูก แต่ลึกๆ แล้วดีใจเวลาที่ลูกมีปัญหา เพราะตัวเองจะได้เล่นบทพ่อแม่ มีความสำคัญเหมือนตอนลูกเล็กๆ

วันนี้ที่เด็กของเรามากมายมีปัญหา เพราะเราเลี้ยงเขาโดยไม่ให้เขารับผิดชอบต่อชีวิตตัวเอง
เรากะเกณฑ์ชีวิตเขา เลือกให้เขา เขาไม่มีความสุข ไม่รักไม่เห็นประโยชน์ในสิ่งที่เขาต้องทำ ต้องเรียน แล้วเราจะคาดหวังให้เขาทำได้ดี มีความสุข รักที่จะเรียนรู้ได้อย่างไร

พ่อแม่หลายคนมักจะถามว่า ทำอย่างไรจึงจะเลี้ยงลูกได้ดี ความจริงก็คือถ้าเราอยากเลี้ยงลูก แฟน ลูกน้อง หรือใครก็ตามอย่างดี เราต้องเลี้ยงตัวเองให้ดีก่อน

ถ้าเรามั่นคง แข็งแรง มีความสุขได้ด้วยตัวเอง มีความอิ่มเต็มจากภายใน เราจะได้ไม่เอาจิตใจที่พิกลพิการไปทำลายชีวิตคนอื่น

การที่คนคนหนึ่ง มีชีวิตอยู่กับเราบนโลกนี้ รู้จักเข้าใจตัวเอง มีความรัก ความสุขกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำ ได้เรียนรู้ทั้งจากความสำเร็จและล้มเหลว ทั้งจากความสุขและความทุกข์ เรายังไม่รู้สึกว่าพออีกหรือ

เราหลายคน อาจจะถูกพ่อแม่ สังคมเลี้ยงดูมาแบบหนึ่ง ถึงเวลาแล้วหรือยังที่เราจะหยุดส่งต่อ ความพิกลพิการทางจิตใจให้คนรุ่นต่อไป



ที่มา http://www.bangkokbiznews.com/bodyheart/