หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 65

หัวข้อ: ซึ้ง เศร้า...รำพรรณ เดียวดาย

Hybrid View

คำตอบที่แล้วมา คำตอบที่แล้วมา   คำตอบถัดไป คำตอบถัดไป
  1. #1
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271

    ซึ้ง เศร้า...รำพรรณ เดียวดาย

    กลอนบทซึ้งรำพึงถึงอดีต
    เหมือนรอยกรีดแร่เนื้อเหนือเชือดเฉือน
    ย้ำเหตุการณ์นานเนาเข้าย้ำเตือน
    มิแรมเลือนเรื่องก่อนเก่าเศร้าสุดทน


    ผ่านเนิ่นนานการณ์เก่าเผารุมอก
    ใจช้ำพกชอกช้ำระกำหมอง
    แหงนมองฟ้า...สายตาลอยจ้องเหม่อมอง
    อกกลัดหนองหมองหม่น...เพราะคนลวง


    หยิบหยอกฟ้าเวลาเหงาเอาเป็นเพื่อน
    แสงกลาดเกลื่อนณ.ลานฟ้าดาวล้านดวง
    หวังแทนเหงามือคว้าดาวมาแนบทรวง
    แทนคำลวงหว่านหลายหลากแล้วจากไป


    กลอนบทซึ้งรำพึงแทนจากใจฉัน
    มอบเธอนั้นปรับปลอบมอบส่งให้
    เพียงเพราะรู้อยู่กับเหงาเนิ่นนานใน
    เพราะหัวใจเคยเป็น...เช่นเหมือนเธอ


    เรื่องราวที่ผ่านมา....ยังแว่วกังวานในความทรงจำ...
    ประดุจว่า..หัวใจครั้งที่เย็นชา..จะมีพลังที่เข้ามาเติมฝัน..
    เรื่องราวที่ผ่าน..มา..ณ.วันเวลาที่สุดซึ้ง....
    มาวันนี้หวนคำนึง...คิดถึง..คำๆหนึ่งได้ดี..มีต่อกัน..
    เรื่องราวที่ผ่านมา...เปรียบเหมือนสายธารไม่ไหลย้อนกลับ
    ไหลเอื่อยๆเฉือยเฉี่ยวริ่วแรงนับ....เป็นไปไม่ได้ที่จะไหลกลับ..ย้อนกลับมา
    เรื่องราวที่ผ่านมา...กับกาลเวลาที่พ่ายแพ้...
    เขาไม่ยลสนใจแย...เราจะยอมแพ้ทำไม...
    เรื่องราวที่ผ่านมา....กับการเวลาเมื่อวานผ่าน...
    แม้จะเป็นเหตุการณ์แสนทรมาน...ก็ยอมทน
    ทนท้อต่อสู้อย่างโดดเดี่ยว..ดีกว่ามีสายเกี่ยวโยงสายใย..
    ใช่แล้วสิ..หากมั่นใจ....เดินต่อไปแม้เดียวดาย..
    หมาน้อย..

  2. #2
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ miaw
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    กระทู้
    220
    "......
    หากแม้ใจเคยหลงปลงเสียบ้าง
    อย่าหลงทางเสียเวลาหาความหมาย
    ที่เป็นเพียงรูปเงาใช่รูปกาย
    ที่จับต้องไม่ได้ไม่เป็นจริง

    หากจะรักใครสักคนบนทางรัก
    โปรดจงรักคนที่เขารักเรายิ่ง
    รักที่เราเป็นเราอย่างแท้จริง
    รักทุกสิ่งที่เป็นเราอย่างเข้าใจ
    .......":)

  3. #3
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ ไก่น้อย
    วันที่สมัคร
    Aug 2006
    ที่อยู่
    นครโคราช
    กระทู้
    4,928
    บล็อก
    8
    เจ้าหมาน้อยกลอยใจไหงดูเศร้า
    ดูเหม่อเหงา เหว่ว้าน่าสงสาร
    อกกลัดกุ้มรุ่มเร้าเจ้าทรมาน
    อยากทัดทานถามใจให้หายตรม



    เก็บดวงดาว บนฟ้ามาเพื่อเจ้า
    ทักถอเอาความฝันบันเจิดจิตร
    มาส่งมอบหลอมดวงใจให้มวลมิตร
    จงสถิตย์กับวาจาว่าหายตรม


    อีกทั้งมวลดอกไม้หามามอบ
    แทนคำตอบจากหัวใจว่าคิดถึง
    ใจยังคงไม่ลืมลางทางคำนึง
    ว่าครั้งหนึ่งมีเพือนคอยเตือนใจ



    หาเก็บได้ตะดอกโสนริมหนองแถวนี้หละ .... ดูแลสุขภาพกาย-ใจ เด้อหมาน้อยจ๋า

    กระเบื้องจะฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม เมฆจะหล่นฟ้าปลาจะกินดาว ลาวจะครองเมือง ::)

  4. #4
    ฉันก็เคย เดียวดาย มาหลายครั้ง
    รักเคยพัง เจ็บที่ใจ ก็หลายหน
    จะมีไหม ใครรักแท้ แม้สักคน
    มีตัวตน หรือไม่ ให้บอกมา


    ฉันคงจะ อาภัพ กับความรัก
    ต้องอกหัก ทุกที ที่ใฝ่หา
    ต้องทนทุกข์ เหงาเศร้า เจ้าน้ำตา
    อยากจะลา แล้วความรัก ขอพักใจ.....


    เซาเหงา เซาเศร้าแล้วยังหมาน้อย....เบิ่งคนข้างๆเจ้าดู้บ่ได้อยู่คนเดียวใด๋
    สู้ สู้....เกิดมาใช้กรรมพอแฮงแล้วหละ....ย่านหยัง...::)
    คนที่กล้าจะพ่ายแพ้เท่านั้น...ที่จะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่

  5. #5
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    วัน นี้ เศร้า เหงา ใจ อา ลัย หนัก
    วัน นี้ รัก ห่าง ไกล ใย เยื่อ ร้าง
    วัน นี้ เพื่อน จาก จร รอน แรม ทาง
    วัน นี้...อยู่ อย่าง...หงอย ใจ อะ ไร ปาน

  6. #6
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    เสียงสะอื้นขื่นขมตรมใบหน้า
    มิส่างซาลาจาก....ใจ...ใดเล่าหรือ
    วันเล่าคืนสะอื้นเช่นเป็นอยู่คือ
    วันไหนเล่าใจจะดือถืออดทน

  7. #7
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    บท กวี เหงาใจวอน
    โดย หมาน้อย

    หากว่ารักเปรียบเป็นเช่นดังฝัน
    จะคอยวันรอใจได้สุดซึ้ง
    เพียงได้รักสมหวังมาตราตรึง
    ได้รักหนึ่งที่พึ่งใจให้สมปอง
    อานุภาพแห่งรักประจักษ์ล้น
    ดูใจตนค้นใจใยเศร้าหมอง
    มีรักแท้เป็นได้แค่ตัวสำรอง
    สุขสมปองครองช้ำอยู่ร่ำไป
    :
    จะวอนรักจากที่ใดใครช่วยบ้าง
    ช่วยบอกทางช่วยทีที่แห่งไหน
    มีความรักเที่ยงแท้ให้หัวใจ
    จะก้าวไปคว้ารักมาปักทรวง
    อานุภาพแห่งรักตระหนักแท้
    ด้วยดวงแดบอบช้ำระกำหลวง
    สูญเรี่ยวแรงสิ้นค่าศรัทธาลวง
    ไร้รักปวงดวงใจ"ให้ใครแคร์......................

  8. #8
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    สิ่งเล็กๆ..................


    กรวดเม็ดเล็ก ๆ รวมกันเป็นภูเขาสูงใหญ่
    ก้าวเดินก้าวเล็ก ๆ เป็นระยะทางได้หลายกิโล
    การกระทำเล็ก ๆ ด้วยความรักความกรุณา
    สร้างโลกให้สดใส สดสวยด้วยรอยยิ้ม
    คำพูดเล็ก ๆ สามารถบรรเทาปัญหาที่แสนจะยากเย็น
    อ้อมกอดเล็ก ๆ เช็ดน้ำตาให้เหือดแห้ง
    เทียนไขเล็ก ๆ ส่องแสงนำทางในความมืดมิด
    ความจดจำสิ่งเล็ก ๆ คงอยู่นานหลายปี

    ความฝันใฝ่เล็กๆ นำไปสู่ความยิ่งใหญ่
    ชัยชนะเล็กๆ นำไปสู่ความสำเร็จที่ปรารถนา
    สิ่งเล็กๆ ต่าง ๆ ในชีวิต
    นำมาซึ่งความสุขอันยิ่งใหญ่

    ถ้าเราได้คิดสักนิดถึงสิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้แล้วหละก็
    ความอบอุ่นเมื่อคิดถึงเธอก็ผุดขึ้นในใจ
    มันเป็นความสุขใจอันสุดแสนจะบรรยาย
    .. เสมอและตลอดไป

  9. #9
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    วันนี้ไม่มีเธอ


    วันนี้ดูแสนจะเงียบเหงา

    ไม่เหมือนวันเก่าๆ....ที่ผ่านมา..

    วันก่อนๆ...มีเธอเคียงข้างตลอดเวลา...

    .....สองเราได้ปรึกษาหรือเรื่องราว

    ......วันนี้ดูแสนจะเงียบเหงา

    ........กระทบเร้าให้ใจหนาว

    ...........ขาดเธอใจคงร้าว

    ..............ณ.ที่ว่างเปล่า...แสนทรมาน...

    วันนี้ดูแสนจะเงียบเหงา....

    .................ใจบางเบา....เพ้อพุ้งซ่าน

    …………..ใจหนอรักเธอก็เนิ่นนาน

    ............................แล้วซมซาน..กับรักาสุดจาบัลย์

    วันนี้ดูแสนจะเงียบเหงา

    ณ.ที่เก่า..เก่า...มีเธอมีฉัน

    มีหัวเราะ..ยิ้มร่า..สบตากัน...

    แต่ครั้ง...นั้น..คงสิ้นลางเลือน....


    โดย หมาน้อย..

  10. #10
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    บ้า...ๆ บอ....ๆ


    เคยไหม...เคยสับสนความรู้สึกของตัวเอง....ที่แรกแค่ชื่นชมแล้วต่อๆมาแอบหวังลึกๆว่า..ห่วงรัก..

    .............ทำไมเป็นเช่นนี้...หรือว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นๆนั้นเป็การเรียกร้องความสนใจ..

    .............คงไม่มั๊ง..! คงออกจากความบริสุทธิ์ของเราจริงๆมากกว่า....ไม่ได้บอกว่าว่ากระด้าง และ หยาบคาย..มีความอ่อนละมุม และ อ่อนโยน..เสมอมา...

    ...เธอห่างหายไป...ฉันถามหาตลอดเวลา.......แม้บางครั้งเจอกัน...เธอไม่เคยทัก...หัวใจก็เต้นตึ๊กกั๊กไม่เป็นจังหวะ...เหมือนกับว่าเลือด..กำลังหล่อเลี้ยงหัวใจที่กำลังห่อเหี่ยว...

    ให้มีชีวิตชีวา..

    ปะปน ผสมผสาน คลุกเข้ากัน....เพราะเกิดความสับสนของจิตใจ...อิอิ..

    คิดเอาล่ะกัน..ว่า..แค่เห็นเขา..แค่ตัวอักษร..ก็ดีใจ...อิอิคิดว่าไง..หลง ใช่ป่ะ..แม้อิทธิพลของตัวอักษรมันวิเศษตรงนี้นี่เอง.....

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •