ออมจ๋าความเหงาเกิดจากใจที่อ่อนล้า
เกิดจากใจที่ตามหาใจอีกดวง
ตามหาใครที่คอยเป็นห่วงหวง
มีรักจริงไม่หลอกลวงเช่นผ่านมา
แม้รอบกายพร้อมพรั่งด้วยผู้คน
แต่หัวใจยังมืดมนให้ห่วงหา
มีแต่เหงาและเหงาเศร้าอุรา
เฝ้าโหยหาอ้อมแขนคอยโอบกาย
คอยปลอบขวัญยามออมต้องเศร้าหมอง
คอยประคองยามออมแพ้พ่าย
คอยเคียงข้างออมอยู่ชิดแนบสนิทกาย
คอยละลายความเหน็บหนาวที่ร้าวใจ
มีบ้างไหมไออุ่นในความหนาว
มีบ้างไหมแสงเดือนดาวสว่างไสว
ช่วยส่องมาให้คลายเหงาที่ข้างใน
หากแม้นได้จะรักษาไว้มั่นคง
Bookmarks