เพื่อน........

[ฝนหลวง]

"ด่าง" คือชื่อสุนัขข้างถนนตัวเล็กๆที่อาศัยอยู่ในบริเวณสวนสาธารณะใจกลางเมืองเล็กๆเมืองหนึ่ง มันชอบสันโดดและใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพัง ไม่ชอบวุ่นวายกับสุนัขตัวอื่นๆที่ชอบวิ่งเล่นด้วยกันทั้งวันในสวนสาธารณะแห่งนั้น และสุนัขตัวอื่นก็ดูจะรู้ว่า "ด่าง" คิดอะไรอยู่จึงไม่เข้าไปวุ่นวายกับมัน




ณ ที่แห่งนั้น ยังมีเจ้า "แมวเหนียว" ตัวเล็กๆสีน้ำตาลตัวหนึ่งอาศัยอยู่ใกล้ๆบริเวณเดียวกัน เพราะเจ้าเหมียวตัวเล็กมากนั่นเองเหล่าสุนัขจึงไม่เข้ามายุ่งและวุ่นวายกับเธอ

วันหนึ่ง เจ้าแมวเหมียวเดินเข้าไปใกล้และนั่งลงข้างๆเจ้าด่าง เจ้าเหมียวคิดในใจว่า จริงๆแล้วเจ้าด่างนี่ก็ต้องการเพื่อนเล่น แต่แปลกใจทำไมมันไม่ไปเล่นกับสุนัขตัวอื่นๆ


"นายอยากเล่นลูกบอลกับฉันมั้ยด่าง"



เจ้าแมวเหมียวร้องถามเจ้าด่าง เจ้าด่างไม่ตอบแต่คิดในใจว่า



"ฉันไม่ต้องการเพื่อนและไม่อยากเล่น"



แล้วเจ้าเหมียวก็แกล้งกลิ้งลูกบอลไปหาเจ้าด่าง มันไม่เห่าเจ้าเหมียวแต่กลิ้งลูกบอลกลับคืนไห้ กลิ้งลูกบอลเล่นกันไปมาทำไห้เจ้าด่างตระหนักได้ว่า ตัวมันเองรู้สึกสนุกที่ได้เล่นกับเจ้าเหมียว การมีเจ้าเหมียวเป็นเพื่อนก็ทำไห้มันรู้สึกมีความสุขมากทีเดียว เจ้าเหมียวนี่ไม่เหมือนสุนัขทั้งหลายรอบตัวมัน เจ้าเหมียวไม่เคยล้อเลียนมันเหมือนพวกสุนัขเหล่านั้น

จากนั้นไม่นาน สุนัขทั้งหลายก็เห็นว่าเจ้าด่างกับเจ้าเหมียวกลายเป็นเพื่อนเล่นกัน และเล่นด้วยกันอย่างสนุกสนาน พวกมันจึงหันไปถามด่างว่า



"เจ้าแมวตัวเล็กนั่นเป็นเพื่อนนายเหรอด่าง นายไม่รู้เหรอว่าหมากับแมวน่ะเป็นเพื่อนกันไม่ได้"



เจ้าด่างไม่ตอบ สิ่งที่มันต้องการตอนนั้นคืออยากไห้สุนัขกลุ่มนี้ออกไปไห้พ้นๆ เห็นเจ้าด่างไม่สนใจที่จะตอบคำถามของพวกมัน เหล่าสุนัขทั้งหลายก็เห่าเจ้าด่างและเจ้าเหมียว ล้อเลียนทั้งสองว่า สุนัขกับแมวเป็นเพื่อนกันไม่ได้ เจ้าแมวเหมียวตกใจกลัวจึงปีนขึ้นไปบนต้นไม้ ด่างรู้สึกเสียใจที่ถูกล้อเลียน แต่ไม่ได้พูดหรือทำอะไรไห้บรรดาสุนัขเหล่านั้นหยุดล้อเลียนและเห่าเขากับเจ้าเหมียว มันไม่ต้องการทำไห้สุนัขทั้งฝูงโกรธ

ทันใดนั้น สุนัขสีดำตัวใหญ่ตัวหนึ่งโผล่เข้ามาแล้วถามว่า


"นายต้องการเพื่อนช่วย......ใช่มั้ยด่าง"



"ใช่ ฉันต้องการเพื่อนช่วย"



เจ้าด่างตอบออกไปอย่างไม่ลังเล แล้วเจ้าสุนัขตัวใหญ่สีดำนั้นก็เห่าเสียงดังไปยังฝูงสุนัขที่อยู่ล้อมรอบด่างอยู่ขณะนั้น พวกมันกลัวเจ้าตัวสีดำตัวนี้จึงวิ่งหนีกระเจิดกระเจิงไปคนละทิศคนละทางแล้วด่างก็ตะโกนเรียกเจ้าเหมียวที่เกาะบนต้นไม้อย่างตัวสั่นงันงกว่า


"เจ้าปลอดภัยแล้วเหมียว ลงมาเถอะ"



เจ้าเหมียวปีนลงมาจากต้นไม้อย่างระมัดระวัง จากนั้น ทั้งเจ้าด่าง แมวเหมียว และเจ้าดำก็กลายเป็นเพื่อนและเล่นกันอย่างมีความสุขในสวนสาธารณะแห่งนั้นตลอดมา


ถึงเวลานี้เจ้าด่างจึงตระหนักได้ว่า การมีเพื่อนเป็นสิ่งที่ไม่เลวเลยทีเดียว เพื่อนที่คอยปกป้องหากมันมีภัย เพื่อนที่คอยยื่นสุขไห้หากมันมีทุกข์ เพื่อนที่คอยยื่นผ้าเช็ดหน้าไห้หากมันมีน้ำตา เพื่อนที่คอยอยู่เคียงข้างหากมันเหงา และเพื่อนที่ทำไห้มันยิ้มตลอดเวลาหากมันเศร้า



แม้ว่ามันจะชอบชีวิตสันโดษ อยากอยู่คนเดียวและไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับใครก็ตาม แต่การมีเพื่อนบ้าง ไม่มากนักแต่เป็นเพื่อนที่มีคุณภาพเช่นเจ้าเหมียวและเจ้าดำ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับมัน.........


เอาของเขามา....แต่เจ้าของเขาบ่ได้ออกนาม

[sompoi]

เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคม ..ถึงแม้นไม่อยากพูดจากับใครเลย แต่ว่าแค่อยู่ด้วยข้างๆ หรือมองเห็นว่ามีใครอยู่ด้วยบ้าง เพื่อพอที่จะให้เรารู้ว่า ไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลกนี้ ..

[แตงอ่อน]

เพื่อนเหมือนรองเท้า คู่ไหนที่ถูกใจ เราก็ใส่มันเสมอ ..ไม่ว่าจะเก่าแค่ไหนก็ตาม..