เย็นย่ำค่ำฝนพรำเย็นฉ่ำกาย
ชะเหงื่อไคลให้ไหลไปกับฝน
ความเหนื่อยล้าสะสมมาในตัวตน
ไหลหลุดพ้นปนน้ำฝนหล่นลงดิน
คงคลายเศร้าหายโศกก้อครานี้
ทุกข์ที่มีต่อแต่นี้คงหายสิ้น
ความเจ็บช้ำถูกใครทำจนชาชิน
คงร่วงรินหล่นไปในพริบตา
ฝนบนฟ้าหลั่งลงมาพาใจคิด
ดลให้จิตคิดถึงเธอใจเพ้อหา
เคยชิดใกล้ในอดีตที่ผ่านมา
ผ่านเวลาคำสัญญาไม่แน่นอน
ฟ้าหลังฝนคนยังเศร้าเฝ้าอดีต
มือเขียนขีดถึงความหลังครั้งเก่าก่อน
คำพรอดรักหวานหวานผ่านเป็นกลอน
ยังออดออนวอนในใจในทุกค่ำคืน
อยากขอยืมคำอ้อนเคยวอนไว้
มากล่อมใจให้หลับใหลไม่ยอมตื่น
คิดถึงเธอไม่เคยหยุดสุดกล้ำกลืน
ต้องทนฝืนยืนเปียกฝนน้ำล้นออกตา
อยากบอกฟ้าว่ากายาข้าเย็นฉ่ำ
แต่ใจช้ำทนกล้ำกลืนยืนมองหา
คนหวังดีที่จะช่วยเดินเข้ามา
ช่วยนำพาให้หายช้ำใจฉ่ำเย็น
มองหาใครมีใจเมตตาปราณี
ก้อไม่มีใครเกี่ยวข้องมองไม่เห็น
อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจแสนลำเค็น
ไม่อยากเป็นคนเหงาเศร้าในใจ
Bookmarks