+++....ใจสะอื้น....+++

มีสัญญาณบอกว่าเธอจะลาจาก
ฉันคิดมากไม่อยากให้จากหาย
เธอมีค่ามากเกินกว่าจะบรรยาย
อยากฉุดดึงเธอไว้ให้กลับคืน

ใจสับสนอยู่คนเดียวเปล่าเปรี่ยวนัก
พี่คนดีสุดที่รักจะจากไปใจสะอื้น
นอนฝันร้ายใจแทบวายผวาตื่น
ตลอดทั้งคืนร่ำร้องไห้ในใจกังวล

อยากหลุดพ้นยามอับจนต้องทนฝืน
ทนกล้ำกลืนความเจ็บช้ำซ้ำหลายหน
อยากหลบหนีหลบลี้ไปไกลผู้คน
เลิกกังวลเลิกสับสนทนทุกข์ใจ

หากบินได้อยากบินไปไกลสุดฟ้า
อยากลืมว่าเคยรักใครมอบใจให้
หนีความจริงทุกอย่างห่างจากใคร
หากหนีได้ความทุกข์ใจคงไม่มี

ฟ้าก่อนฝนทนทุกข์ใจได้ร่ำร้อง
ฟ้าคะนองในใจน้องคิดถึงพี่
ทุกข์ระกำเจ็บช้ำใจไปทุกที
เหมือนดั่งพี่บอกลาหนีให้สัญญาณ

อีกไม่นานเหตุการณ์คงผ่านไป
น้ำตาไหลคงชะล้างเห็นทางผ่าน
ดั่งสายฝนดำมืดมนกลับเปิดม่าน
ใจเบิกบานเรื่องร้าวรานผ่านพ้นไป

นานแค่ไหนจิตใจจะยอมรับ
คอยแต่นับวันเวลาผ่านมาใกล้
แต่ดูเหมือนยิ่งนับวันยิ่งห่างไกล
ความทุกข์ใจไม่เลือนหายไปสักที

กล่อมดวงใจให้ยอมแพ้แต่ทำยาก
ฝืนใจมากหากต้องลืมรักจากพี่
ต้องทำใจไปอีกนานหลายสิบปี
กว่าใจนี้จะไม่มี...คราบรอยน้ำตา


ปล.น้องสาวคนดีพี่ขอโทษ...ขอโทษจริงๆๆที่เข้าใจน้องสาวผิดไป..
อภัยให้พี่นะ...ขอบใจมากนะเพื่อนรัก..ที่เล่าเรื่องราวให้ฟัง...ขอบคุณอีกครั้ง

+++....ใจสะอื้น....+++

สาวโรงงานคนผุฮ่าย....3-6-51(00.50 น.)