+ตาพัฒน์..ผู้ปิดทองหลังพระ+

[sompoi]

ในโลกกว้างที่มีเทคโนโลยีสมัยใหม่ครอบคลุม ในเมืองใหญ่ที่มีผู้คนมากมายหลงใหลในแสงสีและ

วัตถุนิยม...

จะมีใครรู้บ้างมั้ยว่าในมุมเล็กๆ มุมหนึ่งยังมี 'ตาพัฒน์' ชายชราวัยเจ็ดสิบปลายๆ ร่างกายสกปรก

มอมแมมผู้ที่ชอบปิดทองหลังพระอยู่...

'ตาพัฒน์' หรือ 'นายพัฒน์ แซ่จึง' ชายชราผู้ที่ใช้ชีวิตอยู่เดียวดายตั้งแต่หนุ่มยันแก่ ไม่มีลูก ไม่มี

ครอบครัว ไม่มีแม้แต่ญาติพี่น้อง 'ตาพัฒน์' เกิดที่ จ.อุบลราชธานี

ชะตาชีวิตที่ถูกขีดไว้ทำให้เขาต้องระหกระเหเร่ร่อนมาอยู่กรุงเทพฯ เมื่อครั้งยังหนุ่มแน่น แต่ด้วยความ

สมถะ เรียบง่าย และเจียมตัวว่าตัวเองนั้นจนเสียยิ่งกระไร ก็ทำให้เขาอยู่กรุงเทพฯ ได้ไม่นาน...

เขาออกเดินทางไปเรื่อยๆ ค่ำไหนนอนนั่น ระหว่างทางก็เก็บขยะริมทางที่พอจะขายแลกเงินได้ เอามา

ซื้อข้าวกินประทังชีวิต จนมาถึงที่หมู่บ้านเล็กๆ

ใน จ.ราชบุรี และที่นี่เองก็เป็นที่ที่เขาป

ักหลักทำมาหากินโดยการเก็บขยะขายมาตลอด 45 ปี ด้วย

ความที่ 'ตาพัฒน์' หน้าตามอมแมม

เนื้อตัวสกปรกตั้งแต่หัวจรดเท้า มีกลิ่นตัวเหม็นเพราะต้องใช้ชีวิตอยู่กับกองขยะเกือบจะตลอด 24

ชั่วโมง ดูยังไงก็จ๊น... จน ทำให้ไม่มีสาวที่ไหนอยากใช้ชีวิตร่วมกับเขา

'คนอย่างผม ไม่มีใครเขาอยากจะมายุ่งด้วยหรอก เนื้อตัวก็อย่างนี้ ผมอยู่คนเดียว ลูกเมียไม่มี หาของ

ตามกองขยะ

ไม่ได้ใช้อะไรมากมาย ได้เงินมาก็เก็บเอาไว้เรื่อย' ตาพัฒน์เผยด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

ใครจะรู้บ้างว่า 'ตาพัฒน์' มีเงินเก็บจากการเก็บขยะขาย

เป็นแสน... กองขยะที่เน่าเหม็น ถังดำที่มี

แต่แมลงวันรุมตอม ข้าวของที่ดูไร้ค่าจากผู้ทิ้ง

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็น 'ขุมทรัพย์' ของตาพัฒน์... และเขาก็ทำให้ใครหลายๆ คนผู้ที่มีเนื้อตัวสะอาด มี

โอกาสได้ยืนเชิดหน้าชูตาอยู่ในสังคม

ต้องหันกลับมามองถึงคุณธรรมข้อหนึ่งที่ตกหล่นและถูกลืมไป คือ การเป็นผู้ปิดทองหลังพระ ด้วยการ

บริจาคเงินที่เก็บหอมรอมริบมาเกือบทั้งชีวิต

ให้กับวัดหนองเสือยางปราสาท บ้านหนองเสือ ต.กรับใหญ่ อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี ทั้งหมดโดยไม่เคย

เรียกร้องให้ใครมาสนใจ บางทีคนที่สลักชื่อของแกเอาไว้ที่ฝาเมรุเผาศพ

ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเจ้าของเงินแสนที่ถวายให้วัดไปใช้หนี้ค่าอิฐ ค่าปูนนี้เป็นใครมาจากไหน รู้เพียงว่า

ชื่อ 'นายพัฒน์ แซ่จึง'

ถูกสลักไว้ในฐานะผู้บริจาคเงินสร้างมากเป็นอันดับสองรองจากคหบดีคนหนึ่ง มานานร่วมสิบปีแล้ว

'ผมทำบุญอย่างเดียวก็มีความสุขแล้ว ไม่อยากออกหน้าออกตา มันอาย' ตาพัฒน์กล่าว และแกยังบอก

ด้วยว่า ทุกวันนี้พอใจในสิ่งที่มี อยู่แบบต่ำๆ แต่สบายใจ

ไม่ต้องไปอยากได้อยากมีเหมือนคนอื่น แค่มีอะไรให้ทำ มีข้าวกิน มีที่นอนก็พอแล้ว และก็ได้ทำบุญทำ

ความดีอย่างที่อยากทำ ชาตินี้ตายไปตอนไหนก็ตายตาหลับแน่นอน...

และปัจจุบันจะมีซักกี่คนที่คิดได้แบบแก... 'ตาพัฒน์' เฒ่าหัวใจสะอาด







..ข้อมูลจาก fw.mail ...