คนรักตายจาก

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

คนรักตายจาก

หากคุณกำลังโศกเศร้า ควรยอมรับความรู้สึกนั้น อย่าไปปฏิเสธหรือเก็บกดเอาไว้แต่ก็ควรยอมรับด้วยว่า ความตายเป็นธรรมดาขอชีวิต และไม่สามารถแปรเปลี่ยนย้อนกลับได้ ไม่ว่าเศร้าโศกเพียงใดก็ไม่สามารถช่วยให้เขาฟื้นได้ หากเขาอยู่ในสัมปรายภพ และมีญาณวิธีหยั่งเห็นคุณในบัดนี้ เขาจะเสียใจเพียงใดที่มีส่วนทำให้คุณต้องทุกข์ขนาดนี้ขอให้เขาอยู่อย่างสงบในสัมปรายภพเถิด

แทนที่จะนึกถึงความสูญเสียหรือเห็นแต่ความจริงอันไม่น่าพิสมัย ลองนึกถึงสิ่งดี ๆ ที่คุณได้รับขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าความรักที่มีต่อคุณ ความดีที่น่าซาบซึ้งใจ การเลี้ยงดู อย่างเอาใจใส่ ทุกครั้งที่คุณนึกถึงคุณงามความดีของเขา เขาก็ไม่ได้ไปไหน หาอยู่ในใจคุณแล้ว เพราะความดีต่างหากที่เป็นค่าหรือแก่นแท้ของคนเรา หาใช่ร่างกายที่เน่าเปื่อยหรือมอดไหม้เป็นเถ้าแล้วไม่

ถ้าคุณเศร้าเสียใจเพราะรู้สึกผิดต่อผู้จากไป ควรหาทางปลดเปลื้องความรู้สึกผิดนั้น เช่น ทำบุญอุทิศให้ผู้ตาย ทำความดีของเขาให้ปรากฏและขจรขจาย หรือเขียนความในใจราวกับว่ากำลังสารภาพผิดต่อหน้าเขาขอให้มั่นใจว่าเขาจะให้อภัยคุณหากเขาอยู่ต่อหน้าจริง ๆ

อย่างไรก็ตามอย่ามัวอาลัยอาวรณ์กับผู้จากไป จนลืมผู้ที่ยังอยู่ หลายคนเป็นผู้ที่มีความสำคัญกับชีวิตคุณ อาจไม่น้อยไปกว่าผู้ที่จาก คุณทำอะไรให้แก่ผู้จากไปไม่ได้มากแล้ว แต่ยังสามารถทำสิ่งดี ๆ มากมายให้แก่ผู้ที่ยังอยู่ อย่ารอให้เขาจากไปแล้วถึงค่อยมาเห็นความสำคัญของเขา ให้เวลากับเขาขณะที่เขายังอยู่กับคุณ เพราะโอกาสเช่นนี้มีแต่จะหดหายลงไปเรื่อย ๆ


ข้อมูลจาก ....หนังสือ ฉลาดทำใจหนักแค่ไหนก็ไม่ทุกข์ ของ เครือข่ายพุทธิกา เพื่อพระพุทธศาสนาและสังคม