วันเดือนปี ผ่านเลยไป ไม่ลดละ
เหมือนพันธะ ที่ผ่านไป พาใจหม่น
ลืมหมดสิ้น เป็นไปได้ หนอใจคน
จำใจทน เดินตามทาง อย่างเดียวดาย
ยังไม่หมด ความฝันใฝ่ ใจต้องสู้
ผิดเป็นครู คือสิ่งดี มีความหมาย
ถึงจะเจ็บ ปวดบ้าง ไม่เป็นไร
อยากร้องให้ ก็ร้องไป ระบายทุกข์
แค่นี้เอง นะหรือ คือชีวิต
เคยได้คิด อยากพบเจอ แต่ความสุข
หารู้ไม่ ความผิดหวัง ได้ซ่อนซุก
มาเคล้าคลุก ให้โศกเศร้า เหงาอารมณ์
จะทุกข์บ้าง สุขบ้าง ก็เท่านั้น
ให้รู้ทัน รับเอามา พอเหมาะสม
ยอมรับบ้าง ความเจ็บปวด คราวโศกตรม
อย่าได้งม กับความคิด เอาแต่ใจ
ก่อนจะเจอ ทางชีวิต ที่แกร่งกล้า
จำต้องเสีย น้ำตา คราหวั่นไหว
คอยเฝ้าบอก ตัวเอง ยามเสียใจ
จงเริ่มใหม่ ถึงขาดเขา แต่เราต้องอยู่....สู้...สู้...พะนะ
[radio]http://wcs.hopto.org/_wma/_1/01%20-%20%A2%D2%B4%E0%A2%D2%E0%C3%D2%CD%C2%D9%E8%20-%20%A1%D8%E9%A7%20%BA%D8%C8%C2%C1%D2%C8.wma[/radio]
Bookmarks