แอ่น แอน แอ๊นนน (โตละครออกมาอีกแล้ว)
มาแล้วเด้อพี่น้อง ให้ลองเล่นนำแหน่ วั่งฮั่นหลับยุแท้ๆ แต่กะอยากมาเล่นนำ
โตผู้ข่า มีนามว่าหนุ่มมือพิณ มักหากิน อยู่ตามรถเมล์ป้าย(ป้ายรถเมล์) ใช้ชีวิตเรียบง่าย ละตามบาทละวิถี.............
เป็นจั่งได๋น้อนี่พี่น้องอาจสงสัย ว่าข่อยมาแต่ไส จั่งได้โผล่ในเรื่องนี้ แต่ก่อนกี้ผู้ข่าเป็นขอทาน ได้มาพ้อตาหวานลูกสาวแม่ยายเฒ่า(ยาย
หนูซิง) แต่กะอุกอั่งเอ้าเพราะยายเฒ่าลาวมีเขย หน้าตากะเชยๆชื่อว่าเขยบ่าวเชียงน้อย
(เว่า..) เฮ้อ เฮ้ดจั่งได๋ดีน้อบาดนี้ เฮากะแอบฮักลูกสาวยายหนู แฮงขนาด แต่ว่าลาวกะมีเขยเเล้ว เขยกะจั่งไฮ คิดบ่ดีกับว่าที่แม่เฒ่า
เฮาน้อนี่ บ๊ะ บ่ได้การแล้วววว.....
(ลำ) แล้วบาดนี่แม่เฒ่าผมเอ๊ยยยย(ยายหนูซิง)...ลูกนี่แนมเห็นเขยของยายเฒ่า ยามเมามาเป็นต่าง เวียกบ่งานการบ่สร้าง ทาง
เหล้านั่นหมั่นกินน..แค่นั่นยังบ่สิ้น คิดฮ้ายกับแม่(ยายหนูซิง)เฮา หลอยหนีจากลูกสาวขึ้นเฮือนนอยายนั่น จักแม่นเฮ็ดหยังกันซุมเจ้าส่า
งเป็นต่าง ข่อยหล่ะจอบอยู่ห่างๆ หลอยจอบเบิ่งอยู่อยู่เรื่อยๆ เบิ่งสภาพนอเหตุการณ์ จนข่อยทนบ่ไหวถอดเกิบแล่นขึ้นบ้าน จอบส่องป่อง
ประตู..เลยได้เห็นได้ฮุ้ว่าเขาเฮ็ดหยังนั่น....
(เว่า) โอ๊ย ว่าที่แม่เฒ่าคืออยู่เทิงเฮือน2 ต่อ 2 แนวนั่นนอ บักลูกเขยนี่กะไว่ใจบ่ได้บ๊ะ จอบฮูประตูเบิ่งให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย....
(ลำ) แต่แล้ว.... มีเหตุการณ์บ่คาดฝันนั่นเกิดขึ้น เมื่อมีเสียงคนฮ้องว่า...จกอีกๆ ซี้ดด ฮ่า ซี๊ดๆฮ่า.. ผู้ข่าตกข้าวหม่า
บาดได้ยินเสียงฮ้องนั่น รับบ่ได้แม่นนำเสียง คิดในใจไว้ว่า....(เว่า) บ๊ะต้องสืบให้ได้ต้องเอาความจริงให้ได้ ว่าลาวเฮ็ดหยังกัน
บาดนี้จั่งสิเอาเรื่องไปเว่าให้ลูกสาวลาวฟังว่าความจริงเขยบักนี่มันบ่ดี... (ลำ)คิดในใจไว้ว่า ต้องสืบไว้ให้เบิดเกลี้ยงว่าเสียงนั่น
เผิ่นเฮ็ดหยัง ตัดสินใจ!! ถีบประตูดังปั้งเข้าเบิ่งดอกความจริง เขยยายนั่งหลังพิงข้างฝาอ้าปากค้าง เหลียวไปเบิ่งดอกทางข้างพ้อพาถาด
อันบักใหญ่ ย่างไปเบิ่งไกล้ๆ แม่นตำส้มใส่กะปู... กะเลยถามไปว่า
(เว่า..มือพิณ)อ้าวมุเจ้าพากันกินตำส้มซั่นติ๊ ข่อยว่าแม่นเฮ็ดหยังกัน
(เว่า..เขย+แม่เฒ่า) เอ๋ากะยายพากันตำบักหุ่งกินเนาะ แม่นหยังจั่งถีบประตูเข้ามาเดียวนี่
(เว่า..มือพิณ)เอ๋า ข่อยเห็นเจ้าพากันฮ้อง ซี๊ด อ่าาซี๊ดอ่าา แล้วกะว่า จกอีกๆ ว่านิแหม กะเลยจอบเข้ามาเบิ่งว่าแม่นเฮ็ดหยังกันซั่นดอก
(เว่า..ยายเฒ่า) โอ้ยจั่งแม่นน้อบักหล่าเอ้ยที่ว่าจกน่ะ ยายจกปลาแดกดอกน่า หึย.. มาๆโตเป็นลูกเต้าเหล่าไผล่ะมาให่ถามเบิ่งสาก่อน คือจั่งได้มานี่...อ้าวบักลูกเขย ออกจากเฮือนไปสาก่อน ขอยายคุยนำหนุ่มน้อยผุนี่แหน่
(ลำ) ผู้ข่าเป็นขอทานเดินทางมาแต่ไกล เกิดติดใจลูกสาวยายเลยสืบสายมาฮอดนี่ สืบมาแล้วเป็นปีกะเห็นมีลูกเขยอยู่ ทั้งที่ใจข่อยนั่นฮู้ ว่า
ยายนี่กะมีเขย แต่ว่าหัวใจเอ๊ยมันห้ามเอาบ่ได้... เดินทางไกลมามื่อนี่ ตั้งท่าทีมาบอกข่าว ว่าาาาาาผมมักลูกสาวยายหนูซิงผู้นี่ๆๆ...สิมาต้อน.
เอย.เข้าพาขวัญ เด๊น้อ อ่อ อ้อ ออ...โอ๊ โอ นั่นหล่ะนาาาา..
(เว่า..ยายหนูซิง) โอยเป็นแนวนี่บ้อบักหล่าลูกสาวยายกะมีเขยแล้วเด๊ เอาจั่งซี้ จั่งได๋โตกะได้มาแล้ว เพื่อบ่ให้เป็นการเสียเที่ยวเดี๋ยว
ยายสิเอิ้น ลูกสาวมาให้เว่านำ....
มือพิณขอทานกะสิได้เว่านำลูกสาวยายสมใจหรือบ่ โปรดติดตามตอนต่อไปเด้อพี่น้อง...::)
Bookmarks