กอด..ยาขนานเอกของครอบครัว
กอด...ยาขนานเอกของครอบครัว
หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาแห่งความยุ่งยากมากมายค่ะ ลูกไม่สบายทั้งคู่ เป็นหลอดลมอักเสบ กลางคืนเค้าจะไอจนหอบและอาเจียนต้องอุ้มสลับกันไปมาให้เค้าหลับได้บ้าง อยู่ๆคุณตาของเด็กๆก็มาป่วยหนักจนต้องเข้าห้องไอซียูอีก ทุกๆวันถ้าพอมีเวลาเราจะแวะไปหาพ่อ ไปพูดคุย กับท่านแม้ว่าจะยังไม่รู้ตัวก็ตาม เป็นที่สังเกตุว่าห้องไอซียูจะเงียบมาก เพราะส่วนใหญ่คนไข้อาการหนัก ญาติโดยมากมักมาเกาะข้างๆเตียงแล้วก็ไป เพราะไม่รู้จะคุยอะไรกับผู้ป่วยแต่...เตียงข้างๆคุณพ่อนั้นต่างออกไป คนไข้เป็นคุณยายอายุเจ็ดสิบปี ไม่รู้สึกตัวใส่ท่อช่วยหายใจอยู่ เรามาทีไรก็จะเจอคุณตาคู่ชีวิตของคุณยาย นั่งเฝ้าไม่รู้เบื่อ คุณตาเล่าให้ฟังว่าอยู่กันแค่สองคน ลูกหลานไปอยู่กทม.หมด ป่วยหนักลูกหลานก็มาไม่ได้เพราะมีภาระของตัวเอง คุณยายไม่รู้สึกตัวได้เจ็ดวันแล้ว คุณตาเหงามาก เพราะเคยอยู่กันสองคนมาตลอด เกือบห้าสิบปีแล้วเราไปทีไรก็จะพบว่า คุณตาจะพูดคุย กอดคุณยายตลอดอย่างไม่รู้จักเบื่อคุณตาจะคอยพูดกับคุณยายซ้ำๆ " ยายเอ๊ย ตาเหงาเหลือเกิน ข้าวก็กินไม่ลง ยายรีบตื่นเร็วๆเถอะ จะได้มากินข้าวด้วยกัน"คุณตากอดคุณยายด้วยความรักใคร่ คอยเช็ดเนื้อตัวตลอดแม้คุณยายจะไม่รู้สึกตัวก็ตาม เช้านี้เราไปเยี่ยมคุณพ่อก็พบคุณตาตามเคย ท่ามกลางความเงียบ ในห้องมีแต่เสียงเครื่องช่วยหายใจ ได้ยินคุณตาพูดขึ้นอย่างดีใจว่า "ดูสิหนู ยายจำตาได้แล้ว ยายไม่ตายแล้ว" เราหันไปดูต้องน้ำตาซึม คุณตากอดคุณยายไว้แน่นน้ำตาไหล ด้วยความดีใจ ยายลืมตามองหน้าตา กระพริบตา พร้อมกับมีน้ำตาไหลเป็นทางคุณยายตื่นแล้วจริงๆค่ะ !! ไม่น่าเชื่อ เพราะก่อนหน้านี้หมอที่ดูแลคุณยายแอบกระซิบบอกเราว่า คุณยายไม่มีหวังแล้ว คงอยู่ได้ไม่นานวันนี้คุณยายดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ รู้สึกตัว หายใจเองได้แล้ว หมอที่รักษาเองก็ยังงง แต่เราเข้าใจแล้วค่ะ ความรักที่คุณตามีให้คุณยายผ่านการกอดนั้น เป็นยาขนานเอกจริงๆเหมือนกับเรา ช่วงนี้เหนื่อยๆกลับบ้านไปเจอลูกๆ เค้าจะวิ่งมากอดเรา เอามือมาลูบๆที่หลัง พร้อมกับบอกว่า " แม่จ๋า โอ๋ๆๆ..."เหมือนกับเขารู้ว่าเราเหนื่อย ทำให้ความเหนื่อยหายเป็นปลิดทิ้ง ทำให้เรามีแรงใจที่จะต่อสู้ปัญหาต่อไป

การกอดเป็นยาขนานเอกจริงๆค่ะ วันนี้คุณกอดคนที่คุณรักหรือยังคะ??

"เรากอดลูกของเราหรือยัง...วันนี้"
ถ้ายัง...ก็รีบ "กอด" เสียนะคะ แล้วคุณจะรู้ว่าโลกนี้น่าอยู่ขึ้นอีกตั้งเยอะ.....

ยายขอกอดทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ

ปล.ถ้าเคยอ่านแล้วหรือซ้ำต้องขออภัยค่ะ
พี่น้องลูกหลานกรุณามาเติมความสุขด้วยภาพ "กอด"นำยายแหน่เด้อจ้า ขอบคุณด้วยใจ