ตอนนี่นิ่มเมื่อยหลายพี่น้อง จักว่าหยังเป็นหยัง แห่งใกล้มื้อสิแต่งนิ่มแห่งเมื่อย ท้อ....จนบอกบ่ถืก กินข้าวกะบ่ลง นอนกะบ่หลับ ยามกินบ่ได้นอนยามนอนบ่ได้กิน อุกอั่งเอ้าอยู่ในๆแต่บ่สามารถบอกไผได้เลย............................
คิดในใจ มื้อนี่ซะมาลำบากแท่น้อ.......คิดอีกแง่หนึ่ง คนอื่นลำบากกว่าเฮากะมีหลาย เฮากะนับว่าโชคดีในระดับหนึ่งแล้ว ที่มีบ้านอยู่มีข้าวกิน มีงานเฮ็ดบ่ต้องเร่ร่อนคือคนอื่นที่เฮาเคยเห็น ชีวิตเมืองกรุง ลำบากกว่าที่คิดไว้หลาย
ตอนเป็นเด็กน้อย เคยคิดไว้ว่า อนาคตต้องเข้าไปเฮ็ดงานในกรุงเทพให้ได้ ..........เมื่อวันเวลาผ่านไป ได้เข้ามาเฮ็ดงานในกรุงเทพ......ความคิดกะเริ่มเปลี่ยนไป ตอนนี่บ่อยากอยู่แล้ว...อยากเมือบ้านไปอยู่กะพ่อ-แม่ อยู่กะน้องชาย อยู่เฮือนที่พ่อเฮ็ดให้อยู่ให้เซา
ตอนเป็นเด็กน้อย ฮอดยามเฮ็ดไห่เฮ็ดนา ฝนตกๆ พ่อไปไถนาฮุด อย่างนำก้นพ่อสุห่องไถ ฝนตกแล้ว2-3 มื้อ หญ้าป่งใหม่ ยอดอ่อนๆเขียวๆ ฮอดยามดำนาเสาร์อาทิตย์กะไปส่อยพ่อส่อยแม่เฮ็ด ฝนตกเรื่อยๆกบกะมาไข่ แล้วกะเป็นฮวก ฮอดยามนั่นหาส่อนฮวกมาให้แม่แกงกินกับข้าวยามเที่ยง ดำนาแล้วฮอดยามตัดปอ กะไปส่อยพ่อตัด ((( ฮอดยามค้านกะไปเล่นน้ำอยู่ห้วยตะวัน)))
ตอนดำนาแล้วหม่องสิเลี้ยงงัวกะบ่มี กะไปเกี่ยวหญ้าส่อยแม่ส่อยพ่อใส่รถไถนา มาไว้ให้งัวกิน เบิดหน้าดำนา กะฮอดยามเกี่ยวข้าว จันทร์-ศุกร์ต้องไปเรียนหนังสือ ตอนยามแลงหลังจากเลิกเรียนกะปั่นจักรยานไปหาแม่-พ่ออยู่นา ไปหดน้ำผัก2-3แปลง ที่แม่ปลูกไว้ จากหั่นปล่อยงัวอยุ่นาไล่มาเข้าคอกอยู่บ้าน เสาร์อาทิตย์ส่อยพ่อ-แม่เกี่ยวข้าว บางมื้อแดดฮ้อนหลาย ง่วงกะง่วง อย่างมากินน้ำอยู่ห่มไว้ พ่อเผิ่นเอากระติกน้ำตั้งไว้หั่นเนาะ ขึ้นมากินน้ำกะบ่ได้ลงไปเกี่ยวข้าวไวล่ะเนาะ แนวกระติกน้ำแม่เผิ่นซื้อน้ำแข็งมาใส่ มันกะเย็น นิ่มกะนั่งกอดกระติกน้ำแข็งหั่นล่ะ จนว่าหลับ ขึ้นมากินน้ำดนหลายผู้เถ่าสงสัยเผิ่น
เลยอย่างมาเบิ่ง ............. ฮ่วยมาลักนอนเว็นตั่วนี่ พะนะ..... เกี่ยวข้าวไปบางงานนาน้ำในแจบั่นบกกะพ้อปลาข่อนกะเก็บใส่คุไว้ เอาไปไว้เฮ็ดกินแลง คันได้พ้อปลาข่อนกะดนอีกแล้วพี่น้องจักปลาหลายบ่หลายแต่ว่าจับดนซะเหลือเกิน จนผู้เถ่าได้เอิ้นอีกพุ่นล่ะจั่งสิวางมือ เกี่ยวข้าวแล้วยามมื้อแลงขึ่นมากะเฮ็ดปี่มาพร้อม เอาต้นข้าวล่ะเฮ็ด แล้วกะเป่าๆๆๆๆๆๆๆๆ จนเผิ่นหนวกหูพุ่นล่ะจั่งสิเซาเป่า อีหยังกะส่างตอนเป็นเด็กน้อย เฮ็ดจนผู้เถ่ารำคาญพุ่นล่ะจั่งสิเซาเฮ็ด 555
เกี่ยวข้าวแล้วบ่ดน ประมาณอาทิตย์กว่าๆ พ่อเผิ่นกะพารวมเข้าเก็บข้าวมาโฮมอยู่ลานประมาณ2-3 มื้อกะรวมแล้วเพราะว่ามีนิ่มกะน้อง ส่อยแค่ 2 คน พอรวมแล้วกะเอิ้นไทบ้านเผิ่นมาสีข้าวส่อย เฮ็ดกับข้าวสู่หมู่เผิ่นกิน หลักๆกะลาบเป็ด ต้มเป็ด ต้มไก่ บางเถื่อกะล้มหมูโตน่อยๆโตหนึ่ง ที่สิขาดบ่ได้กะคือเหล้าขาว เหล้าโท ฮอดตอนสีแล้วกะขนเมือบ้านเอาข้าวเทใส่เหล้า ตอนเอาข้าวเทนี่ไผกะอยากเทเพราะว่าเล้าที่พ่อนิ่มเฮ็ดไว้ ใหญ่แฮง จนคนมาสีข้าวส่อยอยากฮู้ว่า หลายปานได๋ข้าวจั่งสิเต็มเล้าเฮือนนี่..........มื้อเอาข้าวขึ้นเล้าเป็นมื้อที่เมื่อยคักเลยเพราะว่านิ่มต้องส่อยแม่เฮ็ดกับข้าว ต้องล้างจาน หาซื้อของให้เผิ่นแนวเผิ่นขาดเผิ่นเหลือ ขับรถมอเตอร์ไซด์จนวินพุ่นล่ะไปกว่าสิแล้วกะจนว่าค่ำว่ามืด กว่าสิได้ผลผลิตแต่ล่ะปี พ่อกะแม่คือคนที่เมื่อยที่สุด
ฮอดมื้อนี่นิ่มอยากเมืออยู่บ้านหลายพี่น้อง แต่กะต้องทนไปก่อนอีกจัก 2-3 ปีจั่งสิเมืออยู่บ้าน ฮอดเวลาที่ต้องกลับไปเบิ่งอีหยังส่อยพ่อแม่อยู่บ้านแล้ว ที่สำคัญกะสิได้อยู่ใกล้พ่อใกล้แม่คือแต่เก่า............. เว้ามาล่ะคิดฮอดบ้านเดเนาะ เมือบ้านเที่ยวนี่สิไปหาส่อนฮวก รำลึกเถื่อแต่กี้คาวเป็นเด็กน้อยก่อน......
**********ลูกอีสานบ่ลืมบ้านเกิด*********
Bookmarks