อยากกินตำบักต้องเด้ส้มผักเสี้ยนนำคือสิแซบเว้ามาน้ำลายไหล
อยากกินตำบักต้องเด้ส้มผักเสี้ยนนำคือสิแซบเว้ามาน้ำลายไหล
อันภาพล่างสุด ในถุงนั้นแม่นส้มผักเสี้ยนบ่น้อ
จํ่าแจ่วกับข้าวร้อนๆคือซิแซบ อยู่ทางพี้บ่มีขายพี่น้อง
=>> เดินทางบ่สุดเส้น อย่าถอยหลังให้เขาเหยียบ ตายขอให้ตายหน้าพุ้นเขาสิเอิ้นว่าหาญ <<=
ซื้อหยังล่ะมาแน่ คือเอาแต่รุปมาเบิ่งซื่อๆๆ เอาแนวเฮ็ดแล้วมากินนำแน่เด้อ ชายหล่าถ่าอยู่ อิอิ เป็นตาม่วนเน้อให้ไปนำแน่เด้อเถื่อหน้า สิตื่นทันบ่บุ
เป็นตาแบหน่อครับอาจารย์สาวเมืองกะสินว่างๆๆแวะมาเยี่ยมแน่เด้อครับหลายคนถามหาอาจารย์อยู่ครับ ปล.อย่าลืมชื่ออีหยังมาฝากแน่เด้อครับงิงิ เด็กน้อยรอกินอยู่ครับผม
เป็นตาสะออนเนาะ หน่อไม้ กับผักขา เทิงผักหนวมลวกกินกับป่น โอ้ย อยากเมือบ่้าน
ขอบคุณทุกๆๆคนที่แวะเข้าชมจ้า
แนวกินบ้านเฮาเป็นตาแซ่บทุกอย่างนั่นหล่ะจ้า บ่ว่าสิไปอยู่ไสก็บ่ลืมถิ่นฐานอาหารบ้านเฮาเน๊าะ
ดีใจที่ทุกคนแวะเข้าชมแล้วกะมีความสุขกับภาพเหล่านี้จ้า
- ภาพสุดท้ายเป็นส้มผักเสี้ยนกับส้มผักหอมจ้า แซ่บอีหลีนั่นหล่ะส้มผักเสี้ยน ว่ามาแล้วกะหิวข้าวแล้วหล่ะ
- บ่าวชายหล่าฯ เอื้อยซื้อมาหลายอย่างอยู่ ทั้งหน่อไม้ เห็ด ผักติ้ว ผักหนาม หมากต้อง ผักขา ผักก้านตง(เบิ่งเคยเห็นกะเลยลองซื้อมากินเบิ่ง กะแซ่บดีตั้วหล่ะ) ยอดหมากบวบ ยอดฟักแม้ว
ซื้อมากิน แล้วกะมาฝากข้างบ้านนำ ซื้อมาแล้วเอื้อยกะบ่ได้เฮ็ดกินดอก บ่ค่อยมีเวลา ส่วนมากกะเอามาฝากข้างบ้านหล่ะจ้า ป้าๆข้างบ้านใจดี แล้วกะเฮ็ดแนวกินบ้านเฮาเก่ง เอาฝากเพิ่น(แบบว่ามีแผน ฮิๆๆ) ยามนั่นเพิ่นเฮ็ดเพิ่นกะมาเอิ้นไปกินนำโลด บ่ไปกินเพิ่นกะให้หลานมาเอิ้น เอื้อยกะเลยสำบาย มื้อได่หยุดอยู่บ้าน กะบ่ต้องยากเรื่องแนวกิน ป้าๆเพิ่นเมตตาเฮ็ดแนวกินเผื่อนำตั้ว เอื้อยมีหน้าที่ซื้อของไปฝาก(ท้อง)ให้เพิ่นเฮ็ดสู่กินอย่างเดียวจ้า
- บ่าวแพนน้อย ฝากบอกหมู่นำแนเด้อ ว่าครูกะคิดฮอดคือกัน ว่าสิเข้าไปเยี่ยมยามจักมื่ออยู่ดอก บ่ต้องห่วงเรื่องของฝาก มีแน่นอนหล่ะ ครูคิดไว้แล้วว่าสิเป็นเมนูหยัง รอก่อนครูไปแน่นอนค่ะ
:g เอื้อยๆๆ เห็นผักเอื้อยแล้วน้ำลายไหล กะคนอยู่ไกลมันอดมัน อยากจ้าพี่ เห็นหยังกะเป็นตาแซบ อยู่ทางนี้ได้กินแต่อาหารกระป๋อง หน่อไม้กระป๋อง ปลาแดกกระป๋อง ผักเสี้อนดองกระป๋อง เห็นผักสดๆๆแล้วมันใจหาย คิดฮอดบ้าน คิดแต่ว่า เอ๋ อันโตเฮานี้มี บุญ หรือมีกรรม หว่า อยากกินหยังกะบ่อได้กิน ขอบคุณหลายเอื้อย:g
สงสัยแต่หมากหวายนี่หละคับแม่นกินแบบได๋ กินได้เลยหรือว่าต้องเอามาปรุงซะก่อน
ตั้งแต่หน่อหวายกะบ่เคยกิน เคยถืกแต่ลำมันนั่นหละ เป็นคองลาดฟาด เจ็บอยู่เป็นเดือนยังว่าพี่น้องเอ้ย:g
เป็นตาเหลือโตนคนอยู่ไกลเนาะคับอั่นนั่นกะกระป๋อง อั่นนี่กะกระป๋อง อั่นพุ้นกะกระป๋อง โอ้ยมีแต่แนวกระป๋อง แต่ว่ากะไคกว่าบ่มีอยู่ดอกคับ อดเอา ธรรมดาหละอยู่ไกลบ้านเกิดเมืองนอนบ่อนคุ้นเคย::)::)
หล่าแอนนา ได้ยินเว้าแล้วเอื้อยรู้สึกเห็นใจน้อหล่า แต่จักสิซ่อยแนวได่ อดเอาเด้อ
กลับมาบ้านเฮาจังมากินคักๆๆ กลับมาหน้าได่ มันกะสิพอมีให้กินอยู่ดอกแนวอยากน่ะแหม
ได่ฟังเจ้าเว้าแล้วกะเฮ็ดให้เอื้อย เริ่มลังเลคือกัน ว่าสิไปอยู่ทางเมืองนอกอยู่คือกันแหมหลังปีใหม่ แต่ว่าเอื้อยย่านทนบ่ได่ ย้อนว่าเรื่องอาหารการกินนี่หล่ะ บ่มักคักอาหารฝาหรั่งหน่ะ กินได่แต่สลัดนั่นหล่ะ อย่างอื่น เว่ยๆๆบ่มักเลยหล่า
ส่วนหมากหวายถามแม่ค้าเพิ่นว่า กะปอกเปลือกมันแล้วกะกินได่เลยจ้า บ่ต้องไปปรุงหยัง ว่าซั่น
Bookmarks