นับข้อดีกันเถอะ

นับข้อดีกันเถอะ


ฉันเป็นหญิงสาวทำงานออฟฟิศทีมีเพื่อนร่วมงานที่ชื่อ “น้อย” จะสนิทกันและมักพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องราวส่วนตัวของกันและกันเสมอ แล้วอยู่มาวันหนึ่งช่วงพักทานข้าวฉันก็ได้ลงไปทานข้าวร้านข้างที่ทำงานกับน้อย น้อยก็ได้มาปรึกษาและระบายเรื่องในครอบครัวของเธอให้ฉันฟังฉันบอกเธอไปว่า

“ใจเย็น ๆ น่าน้อย ทานไปคุยไปก็ละกันนะ”

“โอเค โอเค ฉันเชื่อเธอ อุ้ม เพราะมีแต่เธอแหละ ที่ฉันกล้าคุยเรื่องในครอบครัวให้ฟัง”

น้อยเริ่มต้นทานอาหารไปอย่างช้า ๆ พร้อม ๆ กับเอ่ยปากเล่าเรื่องของเธอต่อไปว่า“ฉันละเซ็งคุณสามีของฉันเหลือเกิน หากฉันจะเอากระดาษมาเขียนคุณสมบัติแย่ของสามีฉันละก็ เธอเอ๋ยหน้ากระดาษหนึ่งคงไม่พอ กลับบ้านค่ำ แถมเอางานกลับมาอีก ไม่ชอบดูละคร เวลาดูก็หมุนเปลี่ยนทุกช่อง ชอบทำบ้านให้รกไปหมด โอ๊ยฉันละเบื่อ กับลูกลูกตัวเองละก็ ประคบประหงมยิ่งกว่าลูกอีก เฮ้อ”

เธอถอนหายใจเสียงดัง หลังจากเล่าจบ น้อยเอ่ยถามฉันว่า

“เธอแต่งงานมาตั้งห้าปีแล้วมากกว่าฉันตั้งสามปีทำไมไม่เห็นบ่นเรื่องสามีของเธอเลย เธอคงมองโลกในแง่ดีมากเลยนะ ฉันอิจฉาเธอจังเลย”

ฉันเอ่ยตอบว่า
“น้อยฉันก็เคยเป็นอย่างเธอเหมือนกันเมื่อสองสามปีที่แล้ว วันหนึ่งฉันอัดอั้นมากจนทนไม่ไหว ฉันหยิบกระดาษออกมาแล้วระบายลงไปเหมือนกับเธอเลยว่า รายการความประพฤติแย่ของสามีฉันเป็นอย่างไร เธอรู้ไหมว่า ฉันได้กี่ข้อ”

น้อยรีบถามด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น
“กี่ข้อล่ะ”

ฉันตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“สามสิบหกข้อ เท่ากับขนาดเอวของสามีฉันเลยล่ะ”

น้อยกลั้นเสียงหัวเราะแล้วพูดว่า
“แหมเธอนี่ช่างเปรียบเทียบจริง ๆ นะ”

ฉันเล่าต่อ “เย็นวันนั้นฉันตั้งใจว่า กลับบ้านแล้วฉันจะส่งรายงานชิ้นเอกให้สามีของฉันดู เพียงแต่ว่าฉันต้องไปงานศพลุงของฉันก่อน พอเลิกงานฉันก็รีบรุดไปงานศพของลุงฉันซึ่งอายุเพิ่มห้าสิบเอง คุณป้าฉันก็อายุห้าสิบเหมือนกัน ลุงฉันเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุรถยนต์คว่ำ ซึ่งถือว่า เป็นเหตุการณ์ที่ทุกคนไม่ได้คาดคิดมาก่อน ป้าฉันตกใจมาก เธอไม่เคยเตรียมใจสำหรับเรื่องนี้มาก่อน ฉันสนิทกับป้าคนนี้มากเป็นพิเศษ

เมื่อฉันไปถึงงานศพ ฉันก็ไปนั่งคุยกับคุณป้า เราสองคนนั่งคุยกันสักพัก คุณป้าก็หยิบกระดาษโน้ต สองสามแผ่นออกมาแล้วก็ส่งให้ฉันดู ฉันรับมาดูแล้ว ก็นั่งอ่านในกระดาษนั้นมีข้อความว่า...ถึงสามีที่รัก วันนี้ทั้งวันฉันนึกถึงเธอตลอดช่วงเวลายี่สิบสามปีที่เราอยู่ด้วยกัน ฉันมักจะบ่นต่อว่าในข้อเสียของเธอมาตลอด จนกระทั่งถึงวันที่เธอจากไป เมื่อฉันมีโอกาสทบทวนดูชีวิตคู่ของเรา ฉันพบว่าฉันได้มองข้ามสิ่งดี ๆ ของเธอไปมากมาย”

ฉันเล่าด้วยเสียงสั่นเครือเอ่ยต่อไปว่า
“ในกระดาษโน้ตนั่น คุณป้าของฉันบรรยายคุณความดีของลุงไว้นับร้อยข้อ พอฉันอ่านจบ น้ำตาของฉันก็นองหน้า ป้าฉันเอ่ยกับฉันว่า ป้ารู้สึกเสียใจ ที่ไม่ได้เป็นผู้บอกสิ่งดี ๆ เหล่านี้ ในระหว่างที่คุณลุงของหนูยังมีชีวิตอยู่ หลานอย่าทำพลาดแบบป้าอีกคนล่ะ

ฉันนั่งฟังอยู่แล้วคิดตามไปว่า มีคนจำนวนมากที่เมื่อคนรักของตนจากไปแล้ว ค่อยบันทึกคุณความดีของผู้จากไปลงที่หลุมฝังศพ หรือ จัดพิมพ์เป็นเอกสารอย่างดี แต่ว่าผู้จากไปกลับไม่มีโอกาสอ่าน ซึ่งขณะที่เขามีชิวิตอยู่กลับได้ยินแต่สิ่งที่เป็นข้อบกพร่องของเขา คิดได้อย่างนั้น ฉันรีบดึงเอาลิสต์รายการของสามีฉันออกมา แล้วฉีกชิ้นเล็กชิ้นน้อย

เลิกงานศพแล้วฉันรีบกลับบ้านทันที เจอหน้าสามีฉันก็กระโดดกอดเขาเลย เสร็จแล้วฉันก็ถือโอกาสสาธยายคุณความดีทั้งหลายของเขาว่ามีอะไรบ้าง สามีฉันมีสีหน้าแปลกใจเล็ก ๆ แต่ว่าท่าทีเขาดูอ่อนโยนมากขึ้น และเอื้ออาทรกับฉันขึ้นมาทันที ฉันเองก็เริ่มมีความรู้สึกที่ดีต่อเขามาก หากเรารักใครแล้วเราบอกสิ่งที่ดีของเขาให้เขาได้ยิน เขาก็จะรักเราตอบและบอกสิ่งที่ดีตอบกลับมา สามีฉันก็เผยความในใจถึงข้อดีของฉันอีกมากมายที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อน

ตั้งแต่นั้นมาฉันก็เลิกคิดถึงรายการจุดอ่อนของคนที่เรารัก ฉันคิดว่าเราควรจะรักเขาอย่างที่เขาเป็นแหละ อย่าไปหวังให้เขาเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่แตกต่างกับเราเลย ความรักที่แท้จริงก็ไม่ต่างจากความรักที่ปราศจากเงื่อนไข คือ การที่เรารักเขาแล้วไม่ได้ตั้งเงื่อนไขให้เขาเปลี่ยนแปลงอะไร จงรักเขาอย่างที่เขาเป็น แล้วจงจำในสิ่งที่ดีของเขาและยอมรับว่าไม่มีใครที่ดีสมบูรณ์แบบ เราก็จะมีความสุข เขาก็จะมีความสุข”

น้อย ซึ่งนั่งฟังอยู่อย่างเงียบ ๆ นัยน์ตาเธอมีน้ำตาคลอเบ้าอยู่ ในมือเธอกำแน่นด้วยเศษกระดาษรายการที่บัดนี้ถูกเธอฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย อยู่ ๆ น้อยเอ่ยขึ้นว่า

“ขอบใจมากจ้ะ อุ้ม ฉันว่าเรารีบกลับออฟฟิศเถอะฉันอยากโทรหาสามีของฉันหน่อย มีข้อดีของเขาอีกมากที่ฉันควรจะบอกเขา”

... แล้วคุณล่ะเคยมองสิ่งดี ๆ ของคนที่อยู่เคียงข้างคุณบ้างหรือเปล่า ? …


จาก หนังสือพิมพ์ สังฆทานนิวส์ ประจำวันที่ 1 - 15 กรกฏาคม 2551 ปีที่ 1 ฉบับที่ 32

http://www.sanghathanDhamma.com

วัดสังฆทาน 100/1 หมู่ 3 ต.บางไผ่ อ.เมือง จ.นนทบุรี