....กับความรักที่ขมขื่น.....

[khonsurin]

....กับความรักที่ขมขื่น.....

ชีวิตหนึ่งขื่นขมหาที่เร้น
ไม่ให้เห็นหน้ากันในวันใหม่
เธอร้องขอจากกันทุกวันไป
ฉันคงไม่กล้าพบและสบตา

รักเธอยิ่งชีวิตนะยอดรัก
เธอประจักษ์รู้เช่นดังขุนผา
มอบความรักให้เธอตลอดมา
ไม่นำพาก็ไม่ว่าอย่าตัดรอน

ณ วันใหม่ใจร้าวระบมทั่ว
ฟ้ามืดมัวใจฉันดังถูกศร
ไร้ถ้อยคำพร่ำรักมาเว้าวอน
ใจขาดรอนลงลับดับนิรันดร์

จะไปไกลแสนไกลสุดขอบฟ้า
ไม่พบหน้าเธออีกนะยอดขวัญ
ไม่มีเธอไม่มีซึ่งกันและกัน
จะหันหลัง ให้เธอ เพื่อจากลา

ปลายทางฉันคือวันที่อ้างว้าง
ไม่มีวันรักใครได้อีกหนา
เธอคงอยู่ในใจตลอดเวลา
ให้รู้ว่าใจฉันระทมตรม

[sompoi]

..เมื่อรักแล้ว....อาจเลิกรักไม่ได้ แต่เลือกที่จะรักในวิธีที่ไม่ทำให้ตัวเองเจ็บได้

หากเรามีเหตุมีผล และแสดงคุณค่าของตัวเองให้ผู้อื่นเห็น ความจริงใจที่เรามอบให้
ซักวัน....มันจะย้อนกลับมาให้เราได้รับเช่นกัน

มิตรภาพกับความรัก บางทีมันก็คงละเรื่องกัน
เขาอาจให้เราได้แค่ความเป็นมิตร และเขาอาจไม่ได้รักเราอย่างนั้น

บางครั้ง...ความรักก็เข้ามาหาเราเพียงเพื่อให้เราเรียนรู้
มิใช่ให้เราครอบครอง

เรามักมองเห็นความรักของคนอื่นเป็นเรื่องง่าย
แต่กลับทำให้ความรักของตัวเองเป็นเรื่องยากเสมอ

..มนุษย์ถูกสร้างให้มีคู่ เพื่อมาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายของกันและกัน.. เอาใจช่วยสำหรับคนที่กำลังมองหาคู่ นะคะ..เลือกให้ดีล่ะ..