นั่งร้องไห้เสียใจกับความรัก
ที่แตกหักรักลงเพียงแค่ฝัน
คิดว่าเขารักใจจริงยิ่งผูกพัน
พอเขาปันใจห่างหัวใจแทบวางวาย
น้ำตาเริ่มรินไหลหลั่งออกพรั่งพรู
สะอื้นอยู่ในใจ....เพราะรักหน่าย
เรารักเขาแท้จริงนั้นมากมาย
เขากลับทำร้ายให้เจ็บซ้ำระกำใจ
ขอร้องไห้ให้พอในวันนี้
ด้วยฤดีทุกข์โศกไม่สงสัย
ร้องให้ดังสั่งรักที่หักไป
เพื่อตัดใจไม่ต้องจำกับคำลวง
จากวันนี้จะไม่มีอีกแล้วน้ำตาฉัน
ให้ใครๆได้เห็นและเป็นห่วง
จากความรักเขามี..เพียงหลอกลวง
นั่งน้ำตาร่วงร้องไห้เสียใจให้พอ
รุ่งเช้าขึ้นฉันจะเข้มแข็ง แกร่งอีกหน
อยู่อย่างคนมีสุขเลิกทุกข์ท้อ
จะยิ้มแย้มแจ่มใสใจชื่นพอ
ขอตัดทุกข์..ท้อให้หมดไม่จดจำ
สาวโรงงาน..คนผุฮ่าย
13-8-51
Bookmarks