วันจากลาน้ำตาหลั่งรินไหล
เศร้าเสียใจไม่มีใครรู้เหตุผล
รักในใจรับรู้ได้เพียงใจตน
ไม่มีคนสนใจเราเศร้าเหลือเกิน
ความรักนั้นฝันไปถึงครึ่งชีวิต
แค่ได้คิดใฝ่ฝันหาคราห่างเหิน
ไม่มีสิทธิติดตามยามเธอเดิน
ต้องเผชิญชะตากรรมทนช้ำใจ
เศร้าเสียใจร้องไห้ไม่มีที่อยู่
ใจอดสูทนทุกข์ใจใครช่วยได้
ชีวิตขาดเธอไปไร้ซึ่งความหมาย
พอสุดท้ายต้องนั่งเศร้าเหงาลำพัง
คนรักบอกเลิกลาพาใจเศร้า
แอบนั่งเหงาเศร้าซึมสิ้นหวัง
มีรักมีเลิกร้างลาไปไม่จีรัง
คล้ายเหมือนดั่งชีวีมีกรรมเวร
ผิดหวังนั่งเศร้าเหงาใจมาก
ทุกข์ยากเศร้าใจใครมองเห็น
รักหมดสิทธิชีวิตช่างลำเค็ญ
หัวใจเต้นอกสะอื้นขมขื่นทรวง
อาลัยอาวรณ์นอนไม่หลับใจสับสน
คราอับจนในความรักหนักใหญ่หลวง
ชีวิตผิดพลาดไปไม่มีสิทธิท้วง
ปล่อยตามดวงแห่งชะตาพาเธอจากไป
สาวโรงงาน..คนผุฮ่าย
4-8-51
Bookmarks