มิตรภาพ ความหวัง และกำลังใจ
มีให้เสมอมา และตลอดไปจ้า
>:d
มิตรภาพ ความหวัง และกำลังใจ
มีให้เสมอมา และตลอดไปจ้า
>:d
ก่อนจาก...อยากบอกอ้ายภูว่า..ขอบคุณอ้ายภูหลายๆเด้อจ้า ที่ส่อยบอก แนะนำ เกี่ยวกะบ้านมหา จนกระทั่งการโพสรูป หรืออีหยังกะแล้วแต่ ที่บ่เคยเฮ็ดเป็นกะได้อ้ายภูนี่ล่ะบอก
ที่ผ่านมา ที่อ้ายภูเคยฮ้ายยยยย นิ่มไว้ บ่เคียดดอกอ้ายเพราะถือว่าเป็นคำชม บุ๋ยยยยยยย นิ่มขอให้อ้ายภูโชคดีเด้อจ้า บ่เคยเอิ้นอ้ายป๋องจักเถื่อ เอิ้นแต่อ้ายภูเพราะว่าบ่อยากเอิ้นคือคนอื่นหวังว่าอ้ายคงสิบ่ว่ากันเด้อจ้า
ฮ่วย...ไปไสล่ะเฒ่า...ข่อยคือตกข่าวน้อ..พุใด๋ฮุ้บอกแนครับ เลาสิไปไส
[*] สื่อบันเทิงที่นำมาให้รับชม รับฟังเป็นเพียงตัวอย่างเท่านั้น หากท่านชื่นชอบ สื่อใด โปรดซื้อสินค้าลิขสิทธิ์
[*] เกี่ยวกับลิขสิทธิ์
[*] ทำเนียบกองทุนเว็บไซต์ บ้านมหา
ยายกะคาแต่เลาะ ตกข่าวคือกัน ปรอบใหญ่ยาวของยาย ถ่าว่างกะมายามกันแหน่เด้อลูกหล่าจะสุขหรือทุกข์คิดถึงกันบ้างนะ ขอให้โชคดีตลอดไปค่ะ
"ใจประสงค์สร้างกลางดงกะหว่าถ่ง ใจขี้คร้านกลางบ้านกะหว่าดง"
เอ๋กะขอบคุณอ้ายภู ที่เคยเป็นมูเว้าเมื่อก่อนจำได้บ่อ้ายตี3ตี4กะบ่พากันไปนอน ยิ่งตอนนั้นมีการเปลี่ยนแปลงเวปอ้ายกะคอยเปนยามให้สมาชิกที่ข้องใจได้ไถ่ถาม
ใจหายหลายอ้ายที่ได้ยินคำว่า ร่ำลา แต่อ้ายคงบ่ใจร้ายหายไปเลยดอกเนาะ คงจะแวปมาทักทายน้องนุ่งบ้างละ แมนบ่ คิดฮอดอ้ายคือเก่านั่นล่ะ โชคดีจ้า......
ปล.จากน้องคนที่อ้ายเคยว่าผุฮ้าย ถึงอ้ายโจรพระเอก(ละครลิง) อิอิ คิดฮอดน้องกะไปหาไปยามได้เด้อจ้า http://www.seasonschangerestaurant.com/photo.htm
ถึงอ้ายปอบที่คิดถึง...
22 ธ.ค. 2550 ได้สมัครเป็นสมาชิกของบ้านลุงมหา
2 ม.ค. 2551 ได้พ้อห้องแซท ซึ่งเป็นครั้งแรกของชีวิตที่ได้รู้จักการแซท...และกะมักการแซทตั้งแต่วันนั่นเป็นต้นมา...ไม่เคยมีเบื่อเลยจ้า...ได้เจอพี่น้องมากมายและคนที่ประทับใจ...และหนึ่งในนั่นคืออ้ายปอบนี่ล่ะ...ซึ่งเป็นคนเว้าบ่ม่วนในตอนแรก...เด็กน้อยกะซังคือกันล่ะแต่พอมีมื้อหนึ่งเด็กน้อยมีปัญหาการลงรูปอ้ายปอบจะยื่นมือเข้ามาช่วย...จากคนที่โพสรูปบ่เป็นกะสามารถโพสรูปได้...ไม่น่าเชื่อเลยว่าอ้ายสิสามารถบอกคนที่ปึกเฮ็ดได้...และกะสอนให้สามารถแปลงเพลงให้ลงใน Hi7 ได้ซึ้งถูกใจจังเลยจ้าได้เว้ากะอ้ายปอบมีความสุขจ้าในช่วงแรก ๆๆ แต่พอต่อมาอ้ายปอบเปลี่ยนไป...เว้ายามใด๋กะชวนทะเลาะทุกที...บ่อยครั้งกะสุนให้อ้ายปอบนะ...แต่แล่วเด็กน้อยกะบ่เคยเคียดให้อ้ายปอบโดนจ้าเพราะว่าความดีที่อ้ายได้มอบให้มากมายเกินกว่าที่เคียดให้จ้า...ไม่ว่าจะอัพรูป อัพเพลง เข้าครัวกะสิมีแนวแซบ ๆๆ มาฝากเสมอ...และกะคงสิคิดฮอดแบบนี้ตลอดไปไม่มีวันลืมจ้า...
ขอบคุณอ้ายปอบที่มอบมิตรภาพที่ดี ๆ ให้ ...และหวังว่าเมื่ออ้ายเสร็จภาระกิจแล้วกะคงกลับมาหม่องนี้เช่นเคย...ครัวบ้านลุงมหาบ่มีอ้ายมันเงียบเหงาจังเลย...เข้าห้องกล่องเพลงบ่มีอ้ายมาทะเลาะนำกะเงียบเหงาคือกัน...
ขอบอกว่าคิดฮอดเด้อ...และกะรออ้ายปอบกลับมาจ้า
เฮ็ดอีหยังอยู่น้อ...ป่านนี้ยังบ่แวะเข้าบ้านอยู่...คิดฮอดเด้อ
ขอเป็นอีกหนึ่งแรงใจมอบให้เธอ
ให้รับรู้ไว้เสมอ .. ฉันห่วงหา
แม้ว่านานสักเพียงใด .. ก็จะรอเธอกลับมา
อยากบอกว่า ที่ผ่านมาน้องซึ้งใจไม่มีลืม
-+-+-+-
ขอบคุณ .. พี่คนแสนดีในทุกอย่าง
ยามน้องสาวอ้างว้างช่วยปลอบขวัญ
ส่งความรัก กำลังใจ ในทุกวัน
น้องคนนี้แสนผูกพัน ' รักพี่ชาย '
-+-+-+-
โอกาสหน้าคงจะได้พบกันใหม่
หวังว่าพี่คงจะเก็บความรู้สึกดีดี ... ไว้ในใจไม่เลือนหาย
มิตรภาพพี่ น้อง เพื่อนที่มีมามากมาย
ไม่เสื่อมคลายสัญญา .. ไม่ลืมเธอ
-+-+-+-
พี่ปอบจ๋า .. จะไปไส ก้อบ่บอกกามเทพตัวน้อยๆ คนนี้เลยซักคำน้อ ( น้อยใจๆ )
อ่านกลอนแล้วห้ามขำน๊า :p แต่งเอง ไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่หรอกค๊า
แต่นั่นก้อเป็นความรู้สึกที่กลั่นออกมาจากใจด้วงน้อยๆ เด้อ .. มอบให้พี่ชายสุดหล่อ
ให่อ้ายโชคดี ลี่หลีกภัย ให่กายก้ำ
สุขเสมอนำ หว่างงาน ใจหาญกล้า
เฮือนหม่องนี่ เจ้าสร่างไว้ อย่าทิ้งป๋ะ
บัดงานซา มาแว ม่วนนำกัน (คือเก่าเด้อ)
Bookmarks