(ต่อจากตอนที่แล้ว)
ดินสีอรุณ
(นิทานธรรมบท สำนวนอีสาน)
ตอนที่ 2
ตั้งคายอ้อ
แนวที่ขาดบ่ได้คือไหว้พ่อยอครู
ผู้เพิ่นเคยสิทธิ์สอน ศาสตร์ศิลป์ให้เรียนรู้
คุณครูบาอาจารย์อ้อ คายมงคลคาถาป่อง
อุปัชฌาย์กะพองนั้นข้าขอน้อมยื่นถวาย.. ว่า :-
วันทามิ ข้าไหว้ ยอยื่นมาลา ก่อนแหล่ว
ใจแทน มาลัยงาม ต่อตามเทียนไต้ ฯ
สิบนิ้ว ยอมือไหว้ ครูบาสอนสั่ง เฮียมมา
น้อมนำ จิตต่อตั้ง ขมาก้มกราบกราน ท่านเอ้ยฯ
อันว่า ผิดใหญ่น้อยศิษย์ลื่นขืนทำ ไปแล้ว
ขอคืน กรรมอโหสิ อย่ามีเวรม้าง ฯ
สาธุเด้อ ในมื้อนี้ว่าบ่อนได๋อย่าติดค้าง
ในระหว่างคำกลอน
เทศน์สั่งสอนประชาชนให้ม่วนยินดีด้วย
บุญที่ถวยวอนไหว้คุณอาจารย์ให้ยู้ส่ง แน่เด้อ
ลงสระลึกล้ำอักษรถ้วนให้รับกัน
อีกจังหวะหมู่นั้นโทเอกฉันทลักษณ์
วรรคเว้นตอนบ่อนสำคัญอย่าสิมีผิดเพี้ยน
เขียนปากกาไหลลื่นวันคืนผญาค่อง
อ้อมงคลรินทอง ทั้งอ้อป่องเทพฟ้า
อาจารย์ข้าให้ซ่อยซู แน่เด้อ ฯ
ยอคุณพ่อแม่
บัดนี้ ฟังสาก่อนผู้ฮู้นักปราชญ์บัณฑิต
อย่าสิคิดว่าตัวฉันบ่เร่งกลอนทอนเรื่อง
ก่อนสิย่าวทางเสียงหรือสิลงวาทแหล่กระแสธรรมอันลึกซึ้ง
ขอตั้งจิตระลึกถึงคุณพ่อแม่ผู้เพิ่นเลี้ยงทั้งให้เกิดมา
คุณพ่อแม่หนักกว่าฟ้ากว้างท่อธรณี
ลูกขออัญชุลีลงกราบพระคุณผู้บุญล้น
ทั้งสองคนพ่อแม่เจ้าขอเชิญมานั่งเนาว์สถิตมั่นเป็นม่านแผ่น
มวลหมู่มารในดวงแดนอย่าได้ลุล่วงล้ำยามข้านี้ว่ากลอน
ว่ามาเด้อ.. คุณมารดรขอเชิญมาเป็นฉัตรกั้ง
คุณบิดรเชิญมาเป็นเวียงวัง กวมกั้งฉัตรอีกซั้นหนึ่ง
ส่วนลูกน้อยผู้กำลังระลึกถึงสิขอเซาอยู่ซ้น ฉัตรกั้งอันอุ่นคิง
สาธุเด้อ.. คุณพ่อแม่อย่าอยู่นิ่งให้ฟ้าวอ่วยคืนกลับ
มาสนับสนุนเฮียมให้บัดฮ่ายามหิวล้า
มาเป็นนาวากว้างบัดลูกออกทะเลหลวง
ล่วงเข้าประเทศต่าง มาเป็นนกบินนำทางยามลูกหลงป่องท้าง
มาเป็นซ้างให้เพิ่นแยง
ในมื้อนี้เขียนบ่อนได๋อย่าได้แล้งอดอยากวาทะ
อักขระให้ ค่องกันเปรียบดังเพลงสวรรค์ฟ้า
ขอบุญญาลูกวอนเว้า คุณพ่อแม่จงเนาว์สถิตมั่นวิมานมิ่ง
ชาติหน้ามีจริงๆ ลูกกับพ่อแม่พร้อมได้เห็นหน้าดอมกัน แน่ถ่อน ฯ
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
เผยแผ่ครั้งแรกที่นี่
ศรีเวฬุคามมุนี
sriwaylukammunee@hotmail.com
๑๖ ส.ค ๒๕๕๑
Bookmarks