โดนนานจั่งมาจวบ

[ทองคำ]

เจ้าเอ้ย เจ้าผู้หงษ์คำผ่าย บ่ได้กายมาผ่าน เด้น้อ
เจ้าผู้บ้านต่างบ้าน นานแล้วจั่งพบกัน
ผญากลอนกล่าวบั้น หยอกกันไปตามหว่าง
บ่าวทองคำกลับมาบ้าง สิขออ้างทางกลอน
ป่อนเป็นบั้งน้ำจั่น หันใส่สาวเบิ่งจักหน่อย
หมู่สาวใหญ่สาวน้อย อย่าหันจ้อยอ่วยหนี
บ้านมหาหม๋องนี่ สถานที่เคยส่งสาร
กลอนใด๋ดีกลอนใด๋หวาน เอาส่งนางคราวกี้
เฮายังมีใจหมั่น ว่าฮวมกันสิขันต่อ น้องเอ้ย
ว่าสิมาพบพ้อ เฮือนหลังนี้บ่อยเคย
บัดนี้ไปเว่าเย้ย เฉลยตอบกลอนไผ
หรือเจ้าไลลาซาย ผู้เคยถามแล้วบ้อน้อง

[sompoi]

โอ้หนอ..บ่าวทองคำเอ๋ย

ดนแล่วบ่มาก่ายบ่มาบ่ายแว่นำ
แม่นเจ้าหลงทางกําดอกด่าวแดนได๋
คนผู่ฮ่ายอดสาไว่ขอเว่านำแน่ะเด๋อ
เทื่อไว่เจอผู่ดีส้อย..สาวสำน้อยซั่นดอกหวา
อดส่าว่านำเว่า..ผญาเจ้าออนซอนหลาย..นั่นแหลว

[ตะวันนา]

....ว่าโอนอ....
แม่นบ่ได้พ้อหน้า........เพียงเห็นคำเว่าจา......ของญาอ้ายในมื้อเก่า
บ่เคยลืมอ้ายเคยเว่า......คำแว่วหวานมื้อนั้น......ยังสะท้านอยู่ในทรวง
หือย้อนดวงชะตานี้.........ขีดอ้ายหนีบ่เว่าแว่.......ขอเพียงแต่มากล่าวเว่า
กะคลายเศร้าส่วงหาย.......หลายวันเดือนผ่านพ้น......ยังเวียนวนเข้าถามข่าว
คันอ้ายบ่าวได้คิดพ้อ........ให้มาจ้อแม่นผญา...........เด้ออ้ายคำเด้อ.........

[ทองคำ]

แมน่มาจาเว่า แต่ใจเผฮากะยังห่วง กันตั้ว
แม่นว่าบ่ได้ร่วมใจนี่หากห่วงนำ

เป็นนำการงานยากหลายอันมันดึงจ่อง
คิดเห็นมวลพี่น้องทางบ้านอยู่บ่เซา

แต่หากว่าผมนี่บ่ทันเฒ่ายังศึกษาบ่ทันล่วง
งานกะหลายเหลือร่วงเลยหายหน้านานโดน