-
Maximum learning
ศิลปิน นักเขียน
-
ราตรีขับแสงจันทร์นวลผ่อง
สะท้อนต้องหยาดน้ำค้างกลางเวหา
ระยิบระยับแวววาวพราวตา
ดุจแสงแก้วรัตนาค่าล้ำ
เรไรรันจวนว่าห่วงเจ้า
ยังเฝ้าคำนึงถึงถิ่นถ้ำ
เคยบุกแดนพนาฝ่าดงดำ
มาเติมฝันในดินแดนแห่งพงไพร
เด็ดดอกเสี้ยวเดือนแรมกลัดเรือนผม
สัมผัสลมรำพันอันอ่อนไหว
ห่มหมอกเหมยคลุมกายสบายใจ
อบอุ่นในรื่นเย็นช่างเร้นลับ
เอนกายแนบอกแม่ธรณี
สดับเสียงดนตรีใครขานขับ
คิดถึง ห่วงหา คณานับ
อ่านให้หน่อยนะคะ
-
หญ้าสีสดเขียวขจีที่ปลายทุ่ง
สะพานรุ้งทอดมายามฟ้าใส
สีสวดสุดมองดูพาชื่นใจ
อากาศสดใสใจชื้นรื่นสราญ
แสงสีทองส่องลงมาคราฟ้าแจัง
แสงแดดแรงสาดลงมาปลุกหญ้าจากหลับไหล
สายสมเอื่อยปลิดปลิวใบไม้ไป
ฟ้าวันใหม่สดใสใจชื่นบาน ....
มอบให้คุณครูค่ะ
-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
เพราะผืนนา...ทำให้ข้า...ได้เติบใหญ่
ตอกย้ำใจ...ของข้าไว้....มิให้หลง
กำผืดเดิม...คนบ้านนา...อยู่ป่าดง
ให้ยังคง...สำนึกไว้...ไม่หลงลืมฯ
-
ศิลปิน นักเขียน
มนุษย์แสวงหาความรู้ที่จะขยายขอบเขตความรู้ความสามารถของตนอยู่ ในขบวนการของการเรียนรู้นั้นการเริ่มต้นที่ดีเป็น ประตูสำคัญที่จะเปิดไป สู่โลกใหม่ที่เราจะเข้าไป เสวงหาพื้นฐานของความรู้ในสาขาใดสาขาหนึ่งนั้น เปรียบได้ดังผืนดินอันอุดม ที่จะเอื้อให้เมล็ดของความรู้ได้เติบโตขึ้นอย่างสมบูรณ์
ผู้ที่จะเข้าถึง....ธรรมชาติแห่งความจริง......คืออะไร?
ลืมสิ้นถิ่นฐาน....ที่เลี้ยงเรามา.....คำพ่อบอกว่า
พ่อแห่งปัญญา
กษัตราแห่งพอเพียง
สอนประชา....ให้หาเลี้ยง
ให้อยู่เคียง...ธรรมชาติเอย...
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks